روزگاران دفاعِ مقدس ایرانیان قصه‌های پر رنج و غصه فراوان دارد. اما حکایت غواصان بی‌نشان حکایتی دیگر است. به تعبیر شاعر: نصفِ تاریخ عاشقی «آب» است، قصه‌هایی عمیق و پراحساس؛‌ قصه‌هایی پر از فداكاری، قصه‌هایی عجیب، اما خاص: قصه آبِ چشمه زمزم، زیرِ پاكوبه‌های اسماعیل، قصه نیل و حضرت موسی، قصه آن گذشتنِ حسّاس، قصه حفظِ حضرت یونس، توی بطن نهنگ، در دریا، یا كه نفرینِ نوحِ پیغمبر، بر سرِ مردمِ نمك‌نشناس، قصه ظهر روز عاشورا، بستنِ آب روی وارثِ آن، كربلا بود و یك حرم، تشنه، كربلا بود و حضرتِ عباس،‌ بین افسانه‌های آب و جنون، قصه تازه‌ای اضافه شده: قصه بیست و هفت ساله‌ای از صد و هفتاد و پنج تا غواص..

اعزام نیروهای داوطلب به جبهه‌های حق علیه باطل از آن دست صحنه‌های شیرین و تلخ روزگاران دفاع مقدس وطن بود. صحنه‌هایی که تاریخ و جغرافیا نمی‌شناسد و گرد زمان بر پیشانی آن سبب از دست رفتن؛ رسم اصیل مردان آن دوران نخواهد شد. هفته دفاع مقدس انگیزه ایست برای یادآوری و تکریم مقام رادمردان ایرانی. یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد.