قاریان متخلق به اخلاق دینی و قرآنی باشند

مهدی نگهدار، قاری بین‌المللی قرآن کریم در گفت‌وگو با ایکنا از گیلان، در خصوص نحوه آشنایی و علاقه به قرآن کریم اظهار کرد: در واقع اولین آشنایی‌ام با آیات نورانی وحی از طریق پدرم بود؛ در زمان کودکی، بعد از نماز مغرب و عشا روی ایوان می‌نشست و با صدای بلند قرآن می‌خواند، من حین بازی صدای پدرم را می‌شنیدم و کم کم جذب طنین آیات الهی شدم و زمانی که هشت‌ساله بودم کنارش می‌نشستم و به کمک ایشان توانستم 20 آیه ابتدای سوره مبارکه بقره را فرا بگیرم و بخوانم.

وی افزود: در زمان کودکی در محله ما مکتب‌خانه‌‌ای به مدیریت خانم قوامی بود و پدرم چون علاقه من‌را به یادگیری آیات دید تابستان همان سال مرا به آنجا فرستاد که آنجا تا آیه ۵۰ سوره مبارکه بقره را فرا گرفتم و از همان زمان علاقه‌مند به بحث قرائت شدم و باز هم پدر مشوقم بود تا قرائت را ادامه بدهم. بعد از دوره دبیرستان وارد بحث فنی تلاوت شدم و آقای عبدلی اولین استاد تجویدم در ماهشهر بود و بعدها که به شمال آمدیم آقای میرزا باقری به من کمک کرد.

این قاری با اشاره به زحمات برخی اساتید خود در زمینه تلاوت حرفه‌ای، گفت: اساتیدی مانند مهدی ربیع‌زاده، محمد ذات‌پرور و محمدصادق صالحی که آن زمان در مسجد کاسه‌فروشان جلسه داشتند و همچنین قاسمیان سبک استاد منشاوی را در تدریس خصوصی برعهده داشت.

نگهدار تصریح کرد: کسب تجربه از محضر این اساتید کوله باری از دانسته‌ها بود به‌طوری‌که در دوران خدمت سربازی توانستم رتبه سوم ارتش را کسب کنم و بعد هم که استخدام نیروی دریایی شدم اساتیدی همچون فرهاد فلاح‌پور و محمود لطفی‌نیا نقش مؤثری در پیشرفتم داشتند.

این قاری بین‌المللی با یادآوری تجربه اولین کسب رتبه در مسابقات گفت: برای نخستین‌بار رتبه اول در مسابقات فرزندان پرسنل نیروی دریایی کل کشور را قبل از سربازی کسب کردم، در واقع کسب رتبه در رقابت‌های قرآنی عامل تعیین‌کننده برای من نیست و بیشتر دوست دارم برای مردم قرآن بخوانم و مخاطبان تلاوت‌هایم را بپسندند؛ این مسئله بیشتر مرا راضی می‌کند تا اینکه بخواهم درگیر مسابقات و عناوین باشم.

وی افزود: ولی با توجه به اینکه شرایط قرآنی کشور به گونه‌ای است که تا عنوان نداشته باشی، محفل پذیر هم نمی‌شوی، به همین دلیل برای اینکه در جامعه قرآنی پذیرفته شویم و بتوانیم بیشتر کار کنیم ناگزیر هر از گاهی در مسابقات شرکت می‌کنیم تا بتوانیم عنوان کسب کنیم، البته اساتید مطرح عقیده دارند که مسابقه فرصتی برای محک زدن است تا آمادگی خود را بسنجیم.

نگهدار با اشاره به نقش اساتید در موفقیت تصریح کرد: یک اصل در هر زمینه‌ای وجود دارد که اگر انسان استاد نداشته باشد به گمراهی و بیراهه می‌رود و این مسئله در زمینه فعالیت‌های قرآنی از جمله قرائت نیز صدق می‌کند. چون آن زمان زیاد جلسات را شرکت نمی‌کردم، حدود دو سال مسیر اشتباه را در تلاوت طی کردم و حتی باعث شد صدایم آسیب ببیند ضمن این آسیب از این شاخه به آن شاخه رفته و از تلاوت فاصله گرفته بودم خودم هم سرخورده شدم.

رویکرد مدیران فرهنگی در قبال فعالان قرآنی

این قاری بین‌المللی در ادامه بیان کرد: سال ۸۵ بعد از اینکه در مسابقات کشوری اوقاف اول شدم، مرحوم استاد اربابی مرا خیلی تشویق کرد تا بحث تلاوت را دوباره پیگیری کنم که در ادامه قطعاً اگر کمک‌های حاج محمدصادق صالحی نبود شاید دیگر نمی‌توانستم آیات نورانی وقتی را تلاوت کنم و به سبب حمایت‌های این استاد سال ۸۵ نفر اول مسابقات ارتش شدم.

وی که سابقه حضور و قرائت در کاروان قاریان و اساتید برجسته بین‌المللی مراسم حج ابراهیمی و همچنین تلاوت در محضر مقام معظم رهبری را در کارنامه خود دارد، در خصوص رسالت قاریان آیات نورانی وحی تصریح کرد: تلاوت بالاترین هنر است که خداوند اعطا کرده و هنر یک وسیله است برای اینکه ما علاوه‌ بر استفاده صحیح از نعمتی که در اختیار داریم بتوانیم ارزش‌های بالای انسانی و اخلاقی را به مردم برسانیم.

این قاری بین‌المللی تأکید کرد: برای دستیابی به این اصل ابتدا باید خودمان متخلق به اخلاق دینی و قرآنی باشیم در غیر اين صورت حتی اگر بازیگر خوبی باشیم و دیگران را امر و نهی کنیم هیچ تأثیری نخواهد داشت، در بحث قرائت هم اگر دارای اخلاق قرآنی نباشیم آنچه که می‌گوییم فقط در حد موسیقی باقی می‌ماند و مردم صدای خوبی از قرائت آیات قرآن کریم می‌‌شنوند و یک «الله الله» هم می‌گویند و ممکن است به وجد بیایند ولی اگر خلاف آنچه که خواندیم از ما ببینند آن وقت این تضاد را نمی‌پذیرند.

نگهدار گفت: طی سال‌ها تجربه می‌‌توانم بگویم هر وقت یک قاری به لحاظ معرفتی همگام و همراه با آیات قرآن پیش رفته نه فقط در بُعد اخلاقی بلکه در زوایای مختلف اجتماعی نیز موفقیت‌های قابل توجهی کسب کرده، البته باید توجه داشت رسالت جامعه قرآنی پیاده کردن اخلاق قرآنی است نه اینکه آن‌را دستاویزی برای رسیدن به شهرت و قدرت قرار دهند.

این قاری بین‌المللی در خصوص نقش والدین برای تشویق و ترغیب فرزندان جهت فراگیری قرآن تصریح کرد: در بحث فراگیری قرآن والدین باید از هرگونه اجبار پرهیز کنند و اگر علاقه دارند که فرزندان آنها وارد مسیر فراگیری آیات نورانی وحی شوند بهترین روش این است که در قدم اول خودشان در منزل قرآن بخوانند آن هم با صدای بلند و دلنشین و در محیطی امن و آرام. همین رفتار عامل مهم جذب کودکان خواهد بود مطمئناً بچه‌ها قرآن خواندن پدر و مادرشان را دوست دارند و از رفتار آنها الگو می‌گیرند.

نگهدار در خصوص دغدغه بسیاری از والدین برای انتخاب استادی که بتواند استعداد قرآنی کودکان آنها را به خوبی شکوفا کند، تأکید کرد: بیشتر اساتید فعال در حوزه آموزش قرآن از اساتید خوبی هستند ولی انتخاب استاد بیشتر سلیقه‌ای است تا اینکه حالت فنی داشته باشد.

سفیر قرآنی ایران در پاکستان در پاسخ به این سؤال که چرا برخی فعالان و چهره‌های قرآنی پس از مدتی از جدیت در فعالیت‌های خود دست می‌کشند، گفت: بخشی از این مسئله شخصی است و یک بخش نیز متأثر از فضای اجتماعی و فرهنگی بوده و بخشی به رویکرد مدیران فرهنگی در قبال فعالان قرآنی باز می‌گردد و موجبات دلسردی می‌شود.

نگهدار در پایان اظهار کرد: هرچند اساتید به‌دنبال اسم و شهرت نیستند ولی وظیفه مدیران فرهنگی کشور است که راجع‌به دغدغه‌های اساتید قرآن به فکر باشند و شاید بتوان گفت چون این دغدغه آنگونه که باید وجود نداشت، شاهد برخی از اتفاقات اخیر بودیم.