Maide suresi ve verilen sözlerin yerine getirilmesi
Ayrıca Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) velayeti ve halefi meselesi ele alınmaktadır.
Mâide suresi Medine’de nazil olmuştur. 120 ayettir. Kur’an-ı Kerim’in en uzun surelerinin sonuncusudur ve Peygamber Efendimiz’in ömrünün sonlarında nazil olmuştur.
Surede bir dizi maarif ve İslam akaidi ile dini vazifeler ve hükümleri ele alınmıştır. İlk kısımda Peygamber Efendimiz’den sonra velayet ve liderlik, Hristiyanların teslis inancı, kıyamet ve yeniden dirilme ile ilgili meselelerden bahsedilmiştir.
İkinci kısımda verilen sözde durma, sosyal adalet, adalete şahit olma ve insanın öldürülmesinin yasaklanması (Habil’in Kabil tarafından öldürülmesi hikayesi) ayrıca helal ve haram yiyecekler ile abdest ve teyemmüm kurallarının bazı kısımlarının açıklanması yer alır.
Sure adını 114. ayette geçen “mâide” sofra kelimesinden almıştır. “Meryem oğlu Îsâ şöyle yalvardı: “Allahım! Ey rabbimiz! Bize gökten öyle bir sofra indir ki, ilk gelenimizden son gelenimize kadar bizler için bir şölen ve senden bir işaret olsun. Bizi rızıklandır, sen rızık verenlerin en hayırlısısın.”
Aslında Cenab-ı Hak’ın merhametli olduğu takva sahibi, Allah’tan korkan ve ihsan sahibi kulların işini kolaylaştırdığı beyan edilmiştir. Bunun yanısıra Allah imamı ile ittifakı bozan, fitne,fesad ve çatışma başlatan dinde sınırları aşan ve anlaşmaları bozan kimseyi katı bir şekilde cezalandırır.
Bu yüzden birçok hüküm, sınır, kısas , Hz İsa (a.s) zamanınsa Mâide kıssası, Hz Adem (a.s) iki oğlunun hikayesi, İsrailoğullarının verdikleri sözlerde durmamalarından bu surede bahsedilir.
Aynı halde surenin ayetlerinde insanlara dinlerini olgunlaştırma, kemale erdirme ve nimetlerini tamamlama konusunda minnet koyar. Onlara temiz şeyleri helal, kötü şeyleri ise haram kılar. İnsanlar için koyduğu hüküm ve emirler onların saflığının kaynağıdır ve sıkıntı getirmez.
Mâide Suresi'nde Allah Resûlünün velayeti ve halefi meselesi açıklığa kavuşturulmuş olup kafirler meyus olmuştur.
En çok konuşulan başlıklar 