Sâd suresi: Şeytan neden Allah’a itaat etmedi?

Tarihi ve dini kaynaklarda şeytanın uzun zamandan beri Allah’a ibadet eden özel kullarından biri olduğu belirtilmektedir. Ancak itaatsizliğinden dolayı cennetten kovularak lanetli bir varlığa dönüşür.

Sâd suresi, Mekke döneminde inmiştir. 88 ayettir. Sure, adını birinci ayetteki “Sâd” harfinden almıştır. 23. cüzde yer almaktadır. Peygamber Efendimiz’e (s.a.v) inen  otuz sekizinci suredir.

Bu surenin muhtevası, Peygamber Efendimizin (s.a.v.) tevhid ve ihlas daveti, inkarcıların inatçılığı, Allah'ın bazı peygamberlerinin kıssaları, kıyamet gününde takva sahiplerinin ve yoldan çıkanların  kötü âkibetleri hakkında kısa ve uyarıcı açıklamalar yapılmaktadır. Aynı zamanda Allah’ın şeytan ile konuşması ve şeytan’ın inkar ve laneti de bu surede anlatılmaktadır.

Bu surenin ana konusu, Hz. Peygamber’in Allah’ın kendisine indirdiği Kitap ile tevhid ve ihlas davetidir. Ayrıca Kur’an-ı Kerim üzerinde düşünmenin önemini ve gerekliliğini vurgular ve inkar edenlerin Kutsal Kitap hakkında bazı sözlerini aktarır.

Bu surede Davud (a.s), Süleyman (a.s) ve Eyyub dahil olmak üzere dokuz  Peygamberin kıssalarından bahsedilmektedir.

Ayrıca İbrahim (a.s), İsmail (a.s), İshak (a.s), Yakub (a.s), Elyasa (a.s) ve Zülkifl (a.s) Allah’ın elçileri ve seçilmiş kulları olarak zikredilir.

Surenin sonunda insanın yaratılışından, onun yüksek makamından ve meleklerin Allah’ın emriyle Adem’e secde etmesinden bahsetmiştir. Surenin devamında şeytan Hz Adem’e secde etmeyi reddeder. Çünkü kendisi ateşten yaratılmıştır oysa Hz Adem çamurdan. Ve kıyamet gününe kadar insanları doğru yoldan çıkarmaya ve aldatmaya yemin eder.