Ruhun daimiliyi
Şəxsiyyətimiz bədənimizdə deyil, ruhumuzda olduğu üçün qalır. On yaşında bir uşağa şillə vurub qaçsaq, o adam yetmiş yaşında bizi tapsa da, qisas almaq istəyəcək. Bunu deyə bilmərik: Bədənimin bütün hüceyrələri son 60 ildə dəfələrlə dəyişib və mən indi fərqli bir insanam. Ona görə də daha qisas almamalısan. Adam deyərdi: Sənin bədəninin və hüceyrənin məni maraqlandırmır. Mənim üzümə şillə vuran sənsən.
Bu misal aydın şəkildə göstərir ki, şəxsiyyət bədəndəki dəyişikliklərlə dəyişmir. Necə ki, maşın oğurlayıb, paltarını, maşınını dəyişib qaçan adam tutulanda “maşınım, paltarım dəyişib, ona görə də oğru mən deyiləm” deyə bilməz.
Bəzən istəmədən də söylədiyimiz cümlələrlə ruhun ölməzliyini qəbul edirik.
Quranda və hədislərdə bu dəyişikliklərin ruhda deyil, bədəndə olacağından bəhs edilir. “Zumər” surəsinin 42-ci ayəsi: “Allah insanları ölüm vaxtı gəldiyi zaman öldürər, ölməyənləri isə yuxuda ölmüş kimi edər. "
“Səcdə” surəsinin 11-ci ayəsi: “De: “Sizin üçün təyin olunmuş ölüm mələyi canınızı alacaq, sonra isə Rəbbinizin hüzuruna qaytarılacaqsınız”.
Quranda “almaq” sözü ruh və can haqqında 14 dəfə işlədilir. Bu o deməkdir ki, ruh dəyişməz və ölümsüzdür, bədən isə ölümdən sonra qəbirdə çürüyür.
Quranda ruhun daimi olduğuna dair başqa bir dəlil ölülərə salam verməyə işarə edən ayələrdir:
“Saffat” surəsi, 79-cu ayə: “Bütün aləmlərdə ona salam olsun!”
“Saffat” surəsi, 109-cu ayə: “Onun haqqında: “İbrahimə salam olsun!” deyilər. "Biz sonrakı nəsillər arasında bu ifadəni davam etdirdik."
“Saffat” surəsinin 120-ci ayəsi: “Onlar haqqında “Musaya və Haruna salam olsun!” deyilmişdir. "Biz sonrakı nəsillər arasında bu ifadəni davam etdirdik."
Bundan əlavə, Peyğəmbərimizdən (s) və Məsum İmamlardan (ə) müxtəlif kontekstlərdə insanın ölümü ilə ruhunun ölməyəcəyini, sağ qalacağını, Allah, mələklər və başqaları tərəfindən xitab olunduğunu göstərən bir çox hədislər vardır.
Bu mövzu üçün bir neçə nümunə verəcəyik:
-Peyğəmbərimiz (s) bəzən qəbiristanlığa gedib ölülərlə söhbət edərdi.
- Bədr döyüşündə öldürülən kafirlərin cəsədləri quyuya atılır. Rəsulullah quyunun yanına gəlir və onları səsləyir. Səhabə Peyğəmbərdən onların eşitdiklərini soruşur. Həzrət buyurur: “Sən məni onlar kimi eşidə bilməzsən”.
-Həzrət Əli (ə) Peyğəmbərimiz (s) və Həzrət Fatiməni (s) dəfn edərkən onlarla söhbət edirdi.
-Həzrət Əli (ə) Cəməl döyüşünün sonunda Kəb ibn Əhbarın cəsədini qaldırıb onunla danışdı. Onun eşitdiyini soruşduqda bəli cavabını verdi.
Quran ayə və rəvayətlərində ruhun ölməz olduğu və insan bədəninin ölümü və çürüməsi ilə məhv olmayacağı təsdiq edilmişdir.
* Möhsin Qəraəti tərəfindən yazılmış "İslamın Əqidə prinsipləri (Məad)" kitabından götürülmüşdür.
