
مجتبی خوشرفتار، دارنده رتبه سوم رشته اذان در
چهلوهشتمین دوره مسابقات سراسری قرآن اوقاف در گفتوگو با ایکنا از گیلان، در خصوص فرآیند علاقهمندی خود به آموختن قرآن اظهار کرد: از ابتدای دوره متوسطه اول در مسابقات
قرآن و معارف دانشآموزی شرکت کردم و به واسطه شرکت در مسابقات و علاقه شخصی خودم، سبکهای مختلف را طی سالها تمرین کرده و به اذان علاقهمند شدم.
وی که متولد ۲۲ آذرماه ۱۳۷۹ و دارای مدرک کارشناسی علوم تربیتی بوده و اکنون آموزگار مقطع ابتدایی است در پاسخ به این سؤال که آیا داشتن علاقه برای درخشش کافی است؟ افزود: قطعاً در کنار علاقه، تمرین مداوم و از همه مهمتر، تقویت روحیه قرآنی و روحانی در ذهن و دل، لازمه پیشرفت در کار است.
خوشرفتار به نقش خانواده و اساتید در پرورش استعداد بهویژه از سنین کم اشاره و تأکید کرد: خانواده با شناسایی استعداد و اساتید با پرورش آن، هر دو در کنار هم میتوانند پتانسیلهای بالقوه را به فعلیت و منصه ظهور برسانند.
وی با اشاره به اینکه موفقیت خود را علاوه بر تلاش شخصی، مرهون حمایت خانواده و تلاش اساتید دانست و گفت: طی این سالها پدر و مادرم مشوقم بودند و اساتید هم با ارائه و آموزش نکات ارزشمند، در پرورش و رشد علاقه و استعدادم نقش مهمی ایفا کردند که سیدرضا اسماعیلیان، حاج محمود لطفینیا و حاج محمدمهدی معتمدی اساتیدی بودند که نقش آفرینی زیادی در این راه برای من داشتند.
خوشرفتار به نقش اساتید در پرورش قرآنآموزان و علاقهمندان به علوم دینی تأکید کرد و افزود: یک مربی قرآنی، باید تربیتیافته و متأثر از آموزههای قرآن کریم باشد تا بتواند تأثیر مثبت بر شاگردان داشته و علاوه بر آموزش، موجبات رشد معنوی دانشآموز را فراهم کند زیرا حرکات و رفتار آموزگار حین تدریس بهصورت غیرمستقیم در ذهن دانشآموزان و مخاطبان حک شده و میتواند در مسیر آموزش و پرورش اثرگذار باشد.
وی با اشاره به نقش دانشافزایی در کنار وجود علاقه و استعداد، تصریح کرد: مطالعه و یادگیری منجر به پیشرفت در هر مسیری خواهد بود و کسی که وارد وادی قرآن و معارف دینی میشود در کنار پرورش استعداد و رشد فنی در این مسیر، باید روح و روان خود را مبتنی بر آموزههای کتاب انسانساز قرآن کریم پرورش دهد.
خوشرفتار که عناوینی از جمله رتبه اول
رشته اذان مسابقات دانشجو معلمان کشور در سال ۱۴۰۱، رتبه چهارم ملی رشته اذان در مسابقات دانشجویان کشور سال ۱۴۰۲ ارومیه را در کارنامه مسابقات خود دارد، در خصوص اولین تجربه برگزیدهشدن در مسابقات گفت: اولین تجربهام سال ۱۳۹۸ زمانی که دانشآموز بودم و برای مسابقات کشوری انتخاب شدم و علاوه بر خوشحالی حضور در مسابقه و کسب امتیاز، حضور در کنار بهترینهای کشور و رقابت با آنها برایم بسیار لذتبخش و خاطرهانگیز بود.
وی افزود: البته برای من، مسابقات بهانهای برای دیدار مجدد با دوستان قاری و حافظ و همنفس شدن با جمع باصفای رفقای قرآنی و کسب تجربه است و کسب مقام به تنهایی لذتی ندارد. صمیمیت و دیدار با جامعه قرآنی و کسب تجربه از اساتید بینالمللی بسیار ارزشمندتر از کسب مقام و رتبه است.
خوشرفتار تأکید کرد: مقام و رتبه تعیینکننده ارزش یک قاری یا مؤذن نیست. ارزش یک انسان ارادتمند به قرآن، به منش و اخلاق قرآنی است و پیشنهاد میکنم کسانیکه در مسابقات رتبه دلخواه خود را کسب نمیکنند، خود را فقط با نمونه قبلی خودشان مقایسه کنند و سعی داشته باشند تا از قبل جلوتر باشند زیرا پیشرفت واقعی، ترمیم ایرادات فنی و اخلاقی خودمان است.
وی با بیان اينکه وظیفه قاری و مؤذن بسیار سنگین است، تصریح کرد: ما بهعنوان فعالان قرآنی باید خلق و خوی قرآنمدارانه داشته باشیم تا الگویی برای عموم جامعه بهویژه نوجوانان و کودکان باشیم.
انتهای پیام