معلمی قرآن قدم گذاشتن در مسیر آیات وحی است

زهرا بُعدی، معلم قرآن در گفت‌وگو با ایکنا از گیلان، با اشاره به اینکه از دوران کودکی علاقه‌مند به آموزش قرآن به دیگران بودم و همیشه در رویاهایم خودم را معلم قرآن تصور می‌کردم و همین باعث شد تا وقتی بزرگ شدم به دنبال این علاقه بروم، افزود: سال‌ها دوره‌های تربیت معلم قرآن در رشته‌های مختلف اعم از روخوانی، روانخوانی، مفاهیم و حفظ در رشت برگزار می‌شد و من از روستا با وجود مشقت‌های زیاد در رفت و آمد، همه این دوره‌ها را شرکت کردم تا بتوانم دانش‌افزایی کرده و با اخذ مدرک تربیت معلم قرآن، آیات نورانی وحی را به دیگران آموزش دهم.

این معلم قرآن با بیان اینکه اولین شاگردم مادرم بود و شوق یاد دادن قرآن در آن روزها برایم وصف‌ناپذیر است، گفت: دومین شاگردی که در کلاس من حضور داشت یک بانوی مسن از همسایه‌ها بود و یادم هست که با شور و شوق آیات نورانی وحی را به آنها آموزش می‌دادم.

بُعدی افزود: به مرور اطرافیان، همسایگان دیگر و دوست و آشنا را نیز دعوت به حضور در کلاس کردم و اولین کلاس قرآن در منزل پدرم دائر شد، بعدها با توجه به تعداد زیاد شرکت‌کنندگان و همچنین برای اینکه دسترسی به مکان برگزاری برای علاقه‌مندان راحت‌تر باشد، مغازه خالی یکی از اهالی روستا را فرش کرده و پس از مناسب‌سازی، کلاس‌ها را آنجا تشکیل می‌دادم.

حمایت خالصانه خانواده در مسیر قرآن آموزی

این معلم قرآن ادامه داد: در ادامه و با توجه به استقبال علاقه‌مندان، علاوه‌ بر روستای لیجارکی یا همان حسن‌رود که محل زندگی خودم بود، با وجود سختی‌های زیاد تردد در گرما و سرما به روستاهای مجاور از جمله قنبر محله، امین کیا، فشتکه و جفرود می‌رفتم و تنها چیزی که برایم اهمیت نداشت سختی راه و هزینه‌های تردد بود.

بُعدی با بیان اینکه همه این رفت و آمدها در حالی بود که از جایی حقوق نمی‌گرفتم و هیچ دریافتی نداشتم و تمام هزینه‌ها را از جیب خودم انجام می‌دادم، گفت: البته پدرم همیشه حمایت مالی می‌کرد و خانواده همواره حامی من بودند، هیچگاه مرا از این مسیر منع نکردند و همیشه حمایت‌های‌شان خالصانه و بی‌دریغ بود.

وی افزود: برادرم نیز علاوه بر پشتیبانی از برگزاری کلاس‌ها، بدون هیچ منتی و با ماشین خودش رفت و آمد مرا در مواقعی که وقت خالی داشت بر عهده گرفته بود ضمن اینکه برگزاری اردوها که نقش مهمی در ایجاد انگیزه برای قرآن آموزان به ویژه کودکان داشت را نیز با حمایت خود ایاب و ذهاب شرکت‌کنندگان را تقبل می‌کرد.

مدیر خانه قرآن روستای لیجارکی تصریح کرد: احساس می‌کردم وقتی یاد می‌دهم خودم بیشتر یاد می‌گیرم و تلاش داشتم تا بیشتر تحقیق و مطالعه کنم تا بتوانم مطالب بهتر و صحیح‌تری به قرآن‌آموزان ارائه دهم.

وی افزود: این فعالیت‌ها ادامه داشت تا اینکه در منطقه لیجارکی، مدرسه قرآنی دائر شد و به دعوت مدیر مدرسه در تمام مقاطع تحصیلی و به صورت افتخاری قرآن تدریس می‌کردم و کلاس به کلاس حاضر می‌شدم و حتی در زنگ نماز نیز نماز را به جماعت و با دانش‌آموزان اقامه می‌کردیم.

بُعدی گفت: وقتی زمان کارم پر بود و گاهی اوقات کلاس‌هایم تداخل داشت برای اینکه وقفه‌ای در آموزش بوجود نیاید، از خانواده به ویژه خواهرم کمک می‌گرفتم که با توجه به دانش و معلوماتی که در زمینه قرآنی داشت کلاس را برایم اداره کند حتی همسر برادرم را نیز وارد این مسیر کردم. البته من تنها کسی بودم که مدرک تربیت معلم داشتم اما دوستان زیادی در این زمینه کمک کار بودند.

وی با اشاره به اینکه برای پیشبرد کلاس‌های قرآنی هیچ بودجه دولتی نبود و هر چه بود کمک‌های خیرین و خود اهالی روستاها بود، افزود: یادم هست در آن روزهایی که کلاس‌ها را مکان‌های مختلف برگزار می‌کردیم، صاحبخانه به عنوان میزبان، نهایت لطف را به ما داشت و در حد وسع خودش از حاضرین در کلاس حتی با یک چایی پذیرایی می‌کرد و همان خستگی را به در می‌برد.

این معلم قرآن که بیش از دو دهه و بی هیچ چشمداتی در این عرصه فعالیت دارد، گفت: هرچند استخدام نیستم و حقوق دریافت نمی‌کنم ولی اگر مجددا قرار باشد تا برای خودم کاری انتخاب کنم همین راه را با دید بیشتر و شناخت بیشتر انتخاب می‌کنم زیرا هر چقدر برای قرآن هزینه کنیم برکات آن را در زندگی‌مان خواهیم دید.

 مطالبه یک معلم قرآن

بُعدی با بیان اینکه از ابتدای فعالیتم تاکنون شاید بیشتر از هزار نفر در دوره‌های آموزشی شرکت کردند، تأکید کرد: امروز که موفقیت هر کدام از قرآن‌آموزان را در حوزه‌های مختلف می‌بینم بسیار خوشحالم. قرآن آموزان کوچک دیروز معلم، پرستار، پزشک امروز شدند و در مشاغل مختلف خوش درخشیدند هر چند این موفقیت‌ها به همت خودشان بوده ولی این موفقیت‌ها برای من بسیار لذت‌بخش است.

این معلم قرآن تصریح کرد: اوایل فعالیتم یکی از دوستانم به من پیشنهاد مداحی داد و می‌توانی در این عرصه موفق شوی ولی من ترجیح می‌دادم به صورت تخصصی قرآن را ادامه دهم.

وی با بیان اینکه معلمی قرآن، قدم گذاشتن در مسیر مشق آیات نورانی وحی است، تأکید کرد: یک معلم قرآن خودش باید عامل به قرآن باشد و در کنار بالا بردن دانش، اخلاق قرآنی را نیز سرلوحه زندگی قرار دهد.

بُعدی اظهار کرد: تقریبا سختی‌های آن روزها گذشته و در حال حاضر علاوه بر افزایش تعداد مربیان قرآن، نزدیک سه سال است که منطقه آزاد انزلی به پنج روستای این محدوده کمک کرده و کلاس‌های قرآنی را به همت مساجد و با کمک بسیج برگزار می‌کند و می‌توان گفت تا حد زیادی مشکل فضای مناسب برای برگزاری کلاس‌ها برطرف شده است.

این معلم قرآن با تقدیر از هیئت امنای مساجد و پایگاه‌های بسیج، تصریح کرد: چقدر خوب است تا یک مکان ثابت به عنوان مجتمع فرهنگی حداقل در یکی از روستاهای این منطقه دایر شود تا علاوه بر فعالیت‌های قرآنی برنامه‌های مذهبی و فرهنگی نیز برای مخاطبین از هر سنی برگزار شود و این نه فقط برای منِ معلم، بلکه برای سال‌های متمادی و به عنوان یک مکان شناخته شده، باعث می‌شود تا افراد با انگیزه بیشتر در این کلاس‌ها شرکت کنند.

وی با تأکید بر اینکه لازمه پیشبرد برنامه‌های قرآنی و فرهنگی، اتحاد و همدلی بین همه دست اندرکاران و ارگان‌های ذی‌ربط است که به حمدالله در این منطقه شاهد آن هستیم، گفت: احداث فضای جدید با توجه به هزینه و زمان‌بر بودن شاید به راحتی میسر نباشد بنابراین با مناسب‌سازی مکان‌های موجود به‌ویژه در مساجد می‌توان گام مهمی در تحقق این مسئله برداشت.