موزه و کتابخانه احمد سمیعی گیلانی احداث شود

به گزارش ایکنا از گیلان به نقل از روابط عمومی، غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی عصر روز گذشته، 12 اردیبهشت‌ماه در مراسم گرامیداشت استاد احمد سمیعی‌گیلانی، عضو فقید فرهنگستان زبان و ادب فارسی و چهره ماندگار در رشته ادبیات که در تالار مرکزی رشت برگزار شد، اظهار کرد: گیلان و شهر رشت در دوران تجدد از قبل از مشروطه و دوران مشروطیت، دروازه ارتباط با اروپا و دنیای غرب بوده و بسیاری از اندیشه‌های نو از این طریق به کشور وارد می‌شد.

وی افزود: بسیاری از افکار پیش از رسیدن به تهران، به رشت می‌رسید، همانطور که جریان فکری و تمدنی از طریق تبریز وارد کشور می‌شد مسافرانی که با کشتی وارد ایران می‌شدند و یا به اروپا می‌رفتند، از رشت می‌گذشتند به همین دلیل این شهر جایگاه ممتازی از لحاظ فکری آموزشی، نشاط، تحرک و سطح معرفت داشت.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: اگر بخواهیم به نام‌آوران عرصه زبان و ادب فارسی اشاره کنیم باید از حدود 100 سال پیش و از سید اشرف‌الدین حسینی گیلانی صاحب روزنامه نسیم شمال یاد کنیم، استاد معین نیز از بزرگانی بود که امور لغت‌نامه دهخدا به او سپرده شد، احمد سمیعی نیز در عمر پربرکت و طولانی خود زبان و ادب فارسی را غنا بخشید و دانش ویراستاری را نام و سامان داد.

حداد عادل به بزرگانی همچون محمدعلی افراشته، جعفر خمامی‌زاده، فریدون نوزاد، گلچین گیلانی، شیون فومنی و عبدالعلی طاعتی از مشاهیر ادب و فارسی گیلانی اشاره کرد و گفت: مشاهیر گیلان تنها در ادبیات فارسی خلاصه نمی‌شود بلکه این افراد تنها بخشی از بزرگان و نام‌آوران گیلان هستند.

وی با اشاره به اینکه گیلان نام‌آوران بزرگی دارد که برای اعتلای فرهنگ ایران تلاش کردند، تصریح کرد: استاد سمیعی به گیلانی بودن خود افتخار می‌کرد و طی ۴۰ سال گذشته کارهای خود را با صفت گیلانی امضا می‌کرد و به گیلان و گیلانی‌ها عشق می‌ورزید. به مردم گیلان به سبب وجود استاد احمد سمیعی تبریک می‌گویم؛ او مردی شریف، نجیب، پاک و دلسوز بود و عاشقانه ایران و ایرانی را دوست داشت و برای اعتلای فرهنگ ایران و مردم ایران هرچه در توان داشت به‌کار گرفت.

حداد عادل با اشاره به ویژگی‌های سمیعی‌گیلانی بیان کرد: استاد سمیعی بسیار پرکار بود و گاه در فرهنگستان بیش از جوانان کار می‌کرد، سردبیر فرهنگستان بود و شور امید به زندگی را می‌توان از او آموخت؛ استاد سمیعی عمر پر برکتی داشت و متعلق به خانواده بزرگی بود، محیط خانوادگی و علاقه او به علم آموزی را تا پایان عمر همراه داشت.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ادامه داد: دوران کهنسالی سمیعی در جمهوری اسلامی گذشت و پس از انقلاب هر جا از او کمک خواستند، دریغ نکرد و تا جایی که امکان داشت به ادب پارسی کمک کند، پا پس نکشید.

وی تصریح کرد: مرحوم سمیعی در صدا و سیما عضو شورای عالی ویرایش بود و در انتشارات سروش فرهنگ آثار را سرپرستی کرد، در بنیاد دایره المعارف اسلامی شیوه نگارش دانشنامه جهان اسلام را نگارش کرد و در دانشگاه گیلان درس می‌داد و در دهه 60، سه کتاب فارسی را برای دوره راهنمایی نوشت، او در حوزه علمیه قم برای طلاب و روحانیون ویراستاری تدریس می‌کرد و مؤمن، متدین و معتقد به خدا بود و ایمان به خدا را نتیجه خدمت به مردم می‌دانست.

حداد عادل اظهار کرد: این استاد قلم بسیار هنرمندانه‌ای داشت و پاکیزه می‌نوشت؛ نثر فارسی او برای ما الگو است، محکم بود اما لطیف و دقیق می‌نوشت و هر چه از ادبیات جهان آموخت در ادبیات فارسی به کار می‌برد و فقط نویسنده نبود، بلکه نثر فارسی را می‌فهمید و متفکر بود و در مقالات مختلف سیاسی، اجتماعی، تاریخی و علمی اندیشه می‌کرد؛ اگر چه پیکر او در خاک کشیده شد اما روح فکر و شخصیت سمیعی ماندگار است.

حداد عادل از مجموعه مدیریتی استان خواست نسبت به احداث موزه و کتابخانه سمیعی برای حفظ آثار و دست‌نوشته‌های این استاد در جوار مزارش اقدام کنند تا مؤسسه‌ای به مؤسسات فرهنگی رشت و گیلان افزوده شود.

گفتنی است، استاد احمد سمیعی گیلانی نویسنده، مترجم، زبان شناس، ویراستار و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دوم فروردین‌ماه سال‌جاری بدرود حیات گفت. پیکر چهره ماندگار کشور در رشته ادبیات، 6 فروردین‌ماه با حضور استاندار گیلان، شخصیت‌های فرهیخته ادبیات و هنر کشور و مردم فرهنگ‌دوست استان، در تالار مرکزی رشت به خاک سپرده شد. رئیس‌جمهور و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پیام‌های جداگانه‌ای، درگذشت نویسنده و ویراستار پیشکسوت را تسلیت گفته‌اند.

احمد سمیعی گیلانی در ۱۱ بهمن ۱۲۹۹ در رشت به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت گذراند و سپس وارد دانشگاه تهران شد. در اواخر دهه ۱۳۴۰ به‌عنوان ویراستار در مؤسسه انتشارات فرانکلین آن زمان مشغول خدمت شد و به‌ موازات آن دوره کارشناسی‌ ارشد زبان‌شناسی را در دانشگاه تهران گذراند.

او در کنار حرفه ویراستاری، چند کتاب در زمینه آیین نگارش و ویرایش تألیف‌ کرد و مقاله‌های ارزشمندی در مجلات متعددی نظیر پیک جوانان، کتاب امروز و رودکی به چاپ رسانید. سمیعی کار ترجمه را با برگرداندن رمان «دلدار و دلباخته» از ژرژ ساند شروع کرد و سپس آثاری را از نویسندگان بزرگی مانند ژرژ پرک و گوستاو فلوبر به فارسی برگرداند.

«خیال‌پروری‌های تفرجگر انزواجو» از ژان ژاک روسو، «چیزها» از ژرژ پرک (ترجمه)، «ادبیات ساسانی»، «داتا گنج‌بخش» (زندگی‌نامه و تعالیم شیخ ابوالحسن علی‌ بن عثمان هجویری) از شیخ عبدالرشید (ترجمه)، «چومسکی» از جان لاینز (ترجمه)، «هزیمت یا شکست رسوای آمریکا» از ویلیام لوئیس و مایکل له‌دین (ترجمه)، «ساخت‌های نحوی» از نوآم چامسکی (ترجمه)، «آیین نگارش»، «دیدرو» از پیتر فرانس (ترجمه)، «سالامبو» نوشته گوستاو فلوبر (ترجمه)، «شیوه‌نامه دانشنامه جهان اسلام»، «نگارش و ویرایش» و «تتبعات» از مونتنی (ترجمه) از جمله آثار اوست.