حفظ امنیت و ثبات و تمامیت ارضی ایران
با مقایسه وضعیت کشور به لحاظ مؤلفه «حفظ امنیت و ثبات و تمامیت ارضی ایران» از دوره قاجار و پهلوی تا امروز می‌توان به خوبی متوجه شد که چرا باید این مؤلفه را یک دستاورد عظیم و کلان انقلاب اسلامی دانست؛ دستاوردی که تنها با خودباوری و روحیه «ما می‌توانیم»، نهراسیدن از قدرت‌های بیگانه و عدم وابستگی به شرق و غرب حاصل شده است.
دهه فجر در مسیر «جهاد تبیین» فرصت مناسبی برای ارائه دستاوردها و برکات بزرگ انقلاب اسلامی است و این دستاوردها آنهایی هستند که به جرئت می‌توان گفت بدون وقوع پدیده انقلاب اسلامی محقق نمی‌شدند. در این راستا متن بیانیه گام دوم انقلاب به خوبی این دستاوردها را در هفت قسمت تشریح کرده است که عبارتند از:
ـ ثبات و امنیت و حفظ تمامیت ارضی ایران
ـ موتور پیشران کشور در عرصه علم و فنّاوری و ایجاد زیرساخت‌های حیاتی و اقتصادی و عمرانی
ـ به اوج رسانیدن مشارکت مردمی و مسابقه خدمت‌رسانی
ـ ارتقاء شگفت‌آور بینش سیاسی آحاد مردم
ـ سنگین کردن کفه عدالت در تقسیم امکانات عمومی کشور
ـ افزایش چشمگیر معنویت و اخلاق در فضای عمومی جامعه
ـ ایستادگی روزافزون در برابر قلدران و زورگویان و مستکبران جهان.
در قسمت اول از مجموعه تبیین دستاوردهای انقلاب براساس بیانیه گام دوم به بررسی دستاورد « ثبات و امنیت و حفظ تمامیت ارضی ایران» می‌پردازیم:
رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم در رابطه با این دستاورد انقلاب اسلامی می‌فرمایند: «ثبات و امنیّت کشور و تمامیّت ارضی و حفاظت از مرزها را که آماج تهدید جدّی دشمنان قرار گرفته بود ضمانت کرد و معجزه پیروزی در جنگ هشت‌ساله و شکست رژیم بعثی و پشتیبانان آمریکایی و اروپایی و شرقی‌اش را پدید آورد.»
اما چرا باید این مسئله را دستاورد انقلاب اسلامی برشمرد؟ دستاورد شمردن این موضوع مهم وقتی میسر می‌شود که وضعیت کشور را به این لحاظ از 200 سال گذشته، یعنی از دوره قاجار تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار دهیم. در طی این دوران ایران تحت استعمار مستقیم و غیر مستقیم روسیه، انگلیس و آمریکا قرار داشت و تمامیت ارضی کشور در دو جنگ با روس‌ها ذیل دو قرارداد ترکمانچای و گلستان آسیب جدی دید و بخش‌هایی از خاک کشور از ایران جدا شد. همچنین انگلیس و آمریکا نیز با وابسته کردن و نفوذ در ارکان حکومتی به راحتی منافع ملی کشور را تخریب و اهداف و منافع خود را برای حاکمان و شاهان در طول این دوره تعریف کردند که انواع و اقساتم قراردادها و پیمان‌ها و دخالت‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی از جمله آنهاست که برجسته‌ترین آن دخالت انگلیس و آمریکا در سرنگونی دولت مردمی مصدق در 28 مرداد 1332 و بازگرداندن شاه فراری به کشور بود.
در واقع به دلیل نبود یک حکومت مقتدر، ملی و برخاسته از قدرت مردم در طی این 200 سال بخش‌های مختلفی از شمال، جنوب، غرب و شرق ایران از کشور جدا شد؛ حکومتی که ناتوان از تأمین امنیت کشور به مثابه اصلی‌ترین مسئولیت یک دولت بود و در این مسیر تصور می‌کرد با وابستگی به شرق یا غرب و دادن امتیاز به ابرقدرت‌های جهان و قرار گرفت ذیل حمایت آن می‌تواند امنیت و ثبات ملی را خریداری کند.
در واقع حکومت‌های تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی براساس اصل حفظ رضایت قدرت‌ها که نشئت گرفته از روحیه «ما نمی‌توانیم» بود می‌خواستند امنیت ملی و تمامیت ارضی کشور را حفظ کنند و خود را مفتخر به لقب ژاندارم منطقه بدانند اما تجربه این 200 ساله بارها و بارها ثابت کرد که ابرقدرت‌ها تنها تا زمانی که بقای آن سیستم‌های وابسته به نفع آنها باشد حاضر به حمایت از چنین حکومکت‌هایی البته در ازای گرفتن امتیازات گزاف هستند و وقتی کار به وضعیت بحرانی مانند پیروزی انقلاب برسد حتی از حمایت از شخص شاه ناتوان هستند و نمی‌توانند امنیت جانی او را نیز تأمین کنند.
حال با تبیین گذشته وضعیت امنیت ملی و تمامیت ارضی ایران، وضعیتی که پس از انقلاب اسلامی در خصوص این مؤلفه حاصل شد به خوبی روشن می‌شود.
انقلاب اسلامي ايران توانست با رهبری الهی امام(ره) و همراهی مردم و حدت ملی در طول چهل و سه سال گذشته نه‌تنها امنيت و ثبات را به كشور بازگرداند، بلكه در بحران‌های مختلف از جمله جنگ 8 ساله با قدرت تماميت ارضی ايران را حفظ کرده و برای اولین بار اجازه ندهد در طول جنگ‌های تاریخ ایران حتی بخش کوچکی از خاک کشور جدا شود.
جوانان این کشور در حوزه دفاعی، امنیتی و نظامی با روحیه خودباوری و «ما می‌توانیم» از همان دوره دفاع مقدس در مسیر پیشرفت و توسعه دفاعی و موشکی و دستیابی به قدرت بازدارندگی و تأمین امنیت کشور در خارج از مرزها حرکت کردند و امروز وضعیت کشور به لحاظ دفاعی و بازدارندگی به جایی رسیده که هیچ قدرتی جرئت تهدید نظامی ایران را ندارد و روی میز بودن گزینه نظامی علیه ایران دیگر کمتر به مثابه یک بلوف نیز از سوی آمریکایی‌ها مطرح می‌شود.
در سطح منطقه‌ای نیز ایران اسلامی که در دهه اول انقلاب برای تأمین امنیت مرزهای خود تلاش می‌کرد امروز به چنان قدرتی رسیده که بحران‌های منطقه‌ای بزرگی مانند داعش را با حضور مستقیم خود در عراق و سوریه مدیریت کرده و در نهایت نابود می‌سازد. به نحوی که بسیاری اذعان دارند بدون حضور ایران بحران داعش در عراق و سوریه حل نمی‌شد. همه اینها در شرایطی بوده که ایران در طول این 43 سال تحت شدیدترین تحریم‌های اقتصادی و تسلیحاتی قرار داشته و همه این دستاوردهای نظامی و دفاعی با اتکا به توان داخلی و تلاش دانشمندان جوان ایرانی حاصل شده است.
همچنین الهام‌بخشی نیروهای منطقه‌ای از انقلاب اسلامی در عراق، لبنان، فلسطین و یمن و توسعه و گسترش مقاومت از ایران به این مناطق حوزه امنیتی ایران را از داخل مرزها به خارج رسانده و همین امر باعث شده تهدیدگران امنیت و ثبات ایران به جز برخی اقدامات ایذایی نتوانند اقدامات جدی علیه کشور انجام دهند چون می‌دانند در درجه اول خود انها هستند که از نیورهای مقاومت ضربه جدی خواهند دید و این مسئله بازدارندگی ایران را به شدت بالا برده به نحوی که حتی فرد ضد ایرانی مانند ترامپ به رغم تحریکات گسترده رژیم صهیونیستی برای جنگ علیه ایران جرئت چنین اقدامی را نکرد.
لذا با مقایسه بین دو وضعیت گذشته و فعلی است که به خوبی مشخص می‌شود که چرا «ثبات و امنیت و حفظ تمامیت ارضی ایران» یکی از دستاوردهای بزرگ و کلان انقلاب اسلامی است که زمینه و پایه سایر پیشرفت‌های علمی، فناوری، سیاسی و ... کشور در این 43 سال بوده است.
مهدی مخبری
انتهای پیام
