حل مشکلات جامعة‌القرآن با اخذ تصمیم‌هایی در سطح کلان

زینب واحدی، مدیر جامعةالقرآن واحد خواهران بروجن در گفت‌وگو با ایکنا، با تشریح وضعیت این مجموعه در پی شیوع کرونا‌، اظهار کرد: یکی از فرصت‌هایی که تهدید کرونا در اختیار ما قرار داد، از میان رفتن حد و مرزهای جغرافیایی و تقویت بستر مجازی است که باعث شد کلاس‌های مجازی را با حضور افرادی از خارج استان تشکیل دهیم و دوره‌های آموزشی با کیفیت را با همکاری دیگر شعب جامعةالقرآن کشور از جمله اصفهان برای قرآن‌آموزان از جای‌جای استان فراهم کنیم.

وی ادامه داد: بر همین اساس، جامعةالقرآن بروجن توانست با نظارت جامعةالقرآن اصفهان برای اولین بار در استان، یک دوره تخصصی تفسیر برای بانوان و آقایان برگزار کند و اگر متقاضی وجود داشته باشد ترم‌های تابستانی و پاییزی این دوره نیز ارائه خواهد شد.

این فعال با سابقه قرآنی در استان با تأکید بر اینکه کرونا در کنار این حُسن، آسیب‌های فراوانی داشت که گریبانگیر تمامی بخش‌های جامعه اعم از نهادهای دولتی و خصوصی و مردمی شد، افزود: در طی حدود پانزده ماهی که از آغاز بلیه کرونا می‌گذرد، جامعةالقرآن خواهران بروجن متحمل هزینه‌هایی نظیر اجاره‌بها و آبونمان و... بود و پرداخت حق‌الزحمه مربیان نیز به‌میزان یک سوم کسر شده بود. از دیگر سو، به‌دلیل شرایط وخیم اقتصادی خانواده‌ها، شهریه بسیاری از قرآن‌آموزان به‌صورت نیم‌بها یا رایگان حساب شد لذا هر چه زمان گذشت بر بار مشکلات مالی افزوده شد.

هر گونه همکاری منوط به اخذ مجوز است

واحدی ریشه عمده مشکلات موجود در عرصه فعالیت‌های قرآنی را مربوط به بخش کلان کشور دانست و توضیح داد: به‌نظر می‌رسد وجود چندین نهاد مجزا که همزمان به کار قرآنی می‌پردازند سبب ایجاد تداخل و تکرار و چه بسا تفرقه در کارهای قرآنی می‌شود، عدم شفافیت در مبحث بودجه‌های قرآنی و فرهنگی نیز حاصل همین تعدد متولیان و مسئولان قرآنی است. اگر این مشکل در سطح کلان حل شود قطعا مسئولان استانی نیز می‌توانند در چارچوب ماموریت‌ها و وظایف خود، حمایت بهتری از مؤسسات و مجموعه‌های قرآنی داشته باشند.

وی بیان کرد: جامعةالقرآن بر اساس اساسنامه، نهادی مردم‌نهاد است که شعبه اصلی آن در قم مجوز فعالیت را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده است، لذا شعب استانی جامعةالقرآن از حیث قانونی تحت نظارت ارشاد هستند و مجاز به اخذ مجوز از هیچ نهاد دیگری نیستند و همین امر سبب می‌شود که نهادهای فرهنگی ذیربط که کم هم نیستند، اراده‌ای برای رصد و حل مشکلات یا همکاری با مجموعه‌های جامعةالقرآن نداشته باشند و هر گونه همکاری را مشروط به اخذ مجوز از آن اداره بدانند.

واحدی با اشاره به مشکلات جامعةالقرآن در تامین مکان فعالیت، تصریح کرد: برای حل این مشکل به نهادهای بسیاری مراجعه و پیگیری‌های فراوانی در استان و تهران برای حل این مشکل داشته‌ام که تا کنون به سرانجام نرسیده است. عمده مشکل به موانع قانونی باز می‌گردد که به‌نظر می‌رسد دست متولیان امر فرهنگ را که مامور و ملزم به اجرای بخشنامه‌ها هستند، بسته نگه داشته است و لذا فعالان قرآنی که در کف میدان فعالیت‌های قرآنی مشغول کار و خدمت به قرآن هستند، جای خالی یک متولی واحد و مشخص قرآنی و تشکیل وزارت قرآن یا واگذاری صد در صدی امور قرآنی به بخش خصوصی را با تمام وجود حس می‌کنند.

وی با تأکید بر اینکه فقر فرهنگی خطرناک‌تر از فقر مادی جامعه است، گفت: نبود کار فرهنگی و قرآنی قوی در جامعه و عدم برخورداری افراد جامعه به‌ویژه خانواده و پدر و مادر از سواد و آگاهی کافی در خصوص سبک زندگی قرآنی و اسلامی قطعا سبب کمرنگ شدن اعتقادات و درک ضرورت بهره‌گیری از آموزه‌های دینی در زندگی و تربیت فرزندان می‌شود و این چرخه معیوب، آسیب‌ها و ناهنجاری‌های فردی و اجتماعی فراوانی را در پی دارد که امروزه در جامعه و خانواده‌ها شاهد هستیم.

واحدی با اشاره به فرمان آتش به اختیار مقام معظم رهبری به دانشجویان و جوانان در مباحث فرهنگی، بیان کرد: این فرمان ایشان حاکی از آن است که در حوزه فرهنگی و اجتماعی ضعف عملکرد وجود دارد و نیروهای فرهنگی نتوانسته‌اند حق مطلب را در این حوزه ادا کنند.

موقوفه‌ای قرآنی که بلا استفاده مانده است

وی با اشاره به اینکه مشکلات مؤسسات و مراکز قرآنی از جمله جامعةالقرآن ابتدا باید در سطح کلان حل شود، توضیح داد: اگر عرصه فعالیت‌های قرآنی به یک متولی واحد سپرده شود سرگردانی این دست مجموعه‌های قرآنی مردم‌نهاد در بهره‌مندی از اعتبارات و امکانات دستگاه‌های فرهنگی پایان می‌یابد؛ جامعةالقرآن بروجن از سال ۹۱ پیگیر اختصاص یک زمین موقوفه قرآنی برای احداث ساختمان است و اگر این مشکلات در سطح کلان حل شود، اداره اوقاف برای واگذاری این زمین که در بهترین نقطه شهر بروجن از ۵۰ سال گذشته بلا استفاده مانده در حالی که وقف فعالیت‌های قرآنی است، قرآنیان را به استناد این یا آن بخشنامه از بهره‌برداری از این زمین در راستای فعالیت‌های قرآنی محروم نمی‌کند. این زمین موسوم به زمین کل‌فخری واقع در خیابان امیرکبیر یک قبرستان متروکه بوده است که سال‌ها پیش با تشخیص کارشناسان اوقاف، وقف فعالیت‌های قرآنی شهرستان شد.

واحدی با اشاره به اینکه جامعةالقرآن مجموعه‌ای خودگردان است و در سال ۹۹ درآمد این مجموعه از محل شهریه قرآن‌آموزان به شدت کاهش یافت، افزود: با وجود فعالیت مربیان و تداوم کلاس‌ها در فضای مجازی، از اسفندماه سال گذشته تا کنون توان پرداخت حق‌الزحمه مربیان را نداشته‌ایم. امسال ناچار شدیم میزان شهریه‌ها را افزایش دهیم، البته خانواده‌هایی که استطاعت مالی ندارند از این افزایش شهریه معاف هستند.

مدیر جامعةالقرآن خواهران بروجن با اشاره به کمک خیران، بیان کرد: این مجموعه گاهی از کمک‌های این یا آن خیر برخوردار می‌شود اما برنامه مدون و نظام‌مندی برای جذب حداکثری کمک خیران قرآنی وجود ندارد، ضمن اینکه جامعةالقرآن مشمول برخورداری از کمک خیرانی که معافیت مالیاتی دریافت می‌کنند، نمی‌شود.

واحدی گفت: گاه پیشنهاداتی از سوی برخی ادارات برای احداث ساختمان یا اختصاص زمین به جامعةالقرآن مطرح می‌شود اما نکته مشهود این پیشنهادات ارجح دانستن منافع آن ادارات است، یعنی ادارات مذکور ابتدا منافع خود را در پیگیری کار دنبال می‌کنند. در ایام کرونا امکان برخورداری مراکز جامعةالقرآن از وام سی‌میلیون تومانی دولت فراهم شد که به دلیل بالا بودن کارمزد بازپرداخت ۱۸ درصد که محل شک است‌، از گرفتن آن امتناع کردیم.