چرا «ماندن در خانه» یک هدف مقدس است؟

اقدس مهرآور، کارشناس مسئول واحد بهداشت روان مرکز بهداشت و درمان شهرستان رشت در گفت وگو با ایکنا از گیلان، با بیان اینکه امروزه بحران ابتلا به ویروس کرونا نه تنها کشور ما، بلکه جهان را به لرزه آورده است، اظهار کرد: از ما خواسته شده تا در خانه بمانیم و سلامت خود و دیگران را تامین کنیم.

وی حفاظت از سلامتی خود و دیگران را یک هدف مقدس دانست و افزود: انسان اشرف مخلوقات است و عقل حکم می کند مراقب سلامتی خود باشیم و برای حفظ آن تلاش کنیم، اما در داستان کرونا، فقط سلامتی خودمان نیست و نسبت به سلامتی خانواده و مردم شهر و دیارمان مسئول هستیم.

این کارشناس بهداشت روان، رعایت موازین بهداشتی و انجام کارهای ساده خودمراقبتی را مهمترین راهکار مدیریت بحران فعلی دانست و تصریح کرد: یکی از این کارهای ساده، ماندن در خانه است.

مهرآور، با بیان اینکه انسان ها در طول زندگی اتفاقات خوشایند و ناخوشایند زیادی را تجربه و مدیریت کرده اند، گفت: هیچ انسانی مصون از استرس نیست لذا در روزهایی که با ماندن در خانه می توانیم به تامین سلامت جامعه کمک کنیم، باید شرایط را به گونه ای مدیریت کنیم که زندگی برای ما و اعضای خانواده ما شیرین شود و در نهایت به سلامتی برسیم.

وی تنها 10 درصد اتفاقات زندگی را خارج از اراده انسان دانست و یادآور شد: علیرغم وجود اخبار متنوع و ضد و نقیض کرونایی، برخی روال عادی زندگی را در پیش گرفته اند و با پایبندی به نکات بهداشتی از جان خودشان و همنوعانشان حفاظت می کنند؛ چنین افرادی تاب آور هستند، اما عده ای دیگر در شرایط فعلی منفعل بوده و زندگی با اضطراب و استرس را انتخاب می کنند لذا چنین افرادی به راهکارهای خودمراقبتی توجهی ندارند و سلامت خود و دیگران را به خطر می اندازند.

این کارشناس بهداشت روان، با بیان اینکه افراد تاب آور ارزیابی درستی از شرایط دارند، عنوان کرد: همه ما در هر لحظه از زندگی با خودمان در حال مکالمه هستیم و خودگویی داریم و به ارزیابی صحت و سقم افکاری می پردازیم که به صورت خودکار وارد ذهن ما می شود لذا افراد تاب آور راحت تر زندگی می کنند، بی حوصله نمی شوند و با دیگران تعامل دارند، اما افراد با احساسات ناخوشایند گوشه گیر، عصبی و پرخاشگر می شوند و تعامل لازم، درست و مهربانانه را با دیگران برقرار نمی کنند.

مهرآور، رمز شکست کرونا را در پیشگیری از طریق رعایت راهکارهای بهداشتی دانست و خاطرنشان کرد: اگر خودگویی ذهنی ما به ارزیابی درست این موقعیت ختم شود، افکار و احساسات خوشایند به سراغمان می آید و لذا با اعضای خانواده در ایام کرونایی خوب و مهربانانه برخورد می کنیم و تعامل مثبت داریم.