گیلک‌ها «امامزاده محمد حنفیه» رودبار را با نام «قل‌قلی» می‌شناسند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از گیلان، امامزاده محمد حنفیه که در روستای بیورزین بخش عمارلو واقع در شهرستان رودبار قرار دارد، یکی از شگفت‌انگیزترین بقاع استان گیلان است.

مطابق شجرنامه موجود در بقعه و اعتقاد اهالی، امامزاده محمد حنفیه پسر امام علی(ع) به همراه سید هاشم، پسرش و سید ابوالقاسم حمزه، یکی از پسران امام موسی کاظم(ع) در این محل دفن هستند.

آرامگاه امامزاده حنفیه را در ارتفاع ۱۰۴۵ متری ساخته‌اند؛ سنگ بنای آن در زمان آل‌ بویه گذاشته شد و در هر دوره این بنا را به نحوی بازسازی کرده‌‌اند، اما ساختمان تاریخی امامزاده در زلزله رودبار سال 1369 کاملا فرو ریخت و دوباره ساخته شد و حالا شکل آن شبیه بیشتر امامزادگانی است که در شمال کشور دیده می‌شود.

بنای بقعه با درها و پنجره‌های فلزی سبز رنگ و گنبد و منره‌های طلایی، هشت‌ضعلی است و از سنگ و گچ ساخته شده و با درهابر روی هم شامل کفش‌کن، یک ایوان وسیع محصور و یک اتاق(یا صحن حرم) است؛ وسط صحن حرم یک ضریح بزرگ چوبی و مشبک وجود دارد که میان آن، سه صندوق چوبی مرقد امامزادگان را پوشانده ‌است؛ چهار دیوار حرم دارای صفه ‌است و چهار نورگیر کوچک مشبک روشنایی بیرون را به داخل منتقل می‌کند؛ اهالی برای این بقعه معجزات فراوان قائلند و برای مداوای بسیاری از دردها از اقصی نقاط گیلان به این بقعه روی می‌آورند.

مردم محلی و گیلک‌ها امامزاده حنفیه را با نام «قل‌قلی» بیشتر می‌شناسند، زیرا روایت است به این دلیل امامزاده محمد حنفیه را قل‌قلی می‌نامند که در زمان حیاتش، داخل چاه می‌افتد(یا شاید به چاه انداخته می‌شود) و اسب ایشان طناب را داخل چاه می‌اندازد و با غلتیدن، محمد بن حنفیه را بیرون می‌آورد. 

نقل دیگری هم وجود دارد مبنی بر اینکه بین این امامزادگان و کفار درگیری می‌شود و در محلی(معروف به شهیدگاه) به محمد حنفیه ضربه وارد می‌شود و از اسب می‌افتد و به حالت غلتان از آن مکان به محل دفن کنونی‌اش می‌رسد و به شهادت می‌رسد؛ برای همین سال‌ها است مردمی که به این امامزاده می‌آیند، طبق همین روایات مسیری را غلت می‌زنند تا حاجت بگیرند؛ در واقع خیلی‌ها این باور را دارند که برای گرفتن حاجتشان باید در این امامزاده غلت بزنند.

متوسلین به امامزاده جلوی ورودی بقعه دراز می‌کشند، نیت می‌کنند و سپس غلت می‌زنند و از پله‌ها پایین می‌روند، همان ‌طور هم غلت‌زنان به سر جای اول‌شان برمی‌گردند و معتقدند اگر در این غلت زدن آسیب نبینند، حاجت خود را می‌گیرند.

براساس کتیبه نوشته شده در ابتدای درب ورودی امامزاده(شهیدگاه)، شب‌های جمعه، روزهای جمعه و بویژه ۲۸ صفرماه کرامات این بقعه به اوج می‌رسد و بیمارانی که به نیت شفا به آنجا می‌آیند باید به شفا اعتقاد داشته باشند و اگر خلوص نیت داشته باشند، به حالت روحانی و شبه‌ خلسه عجیبی می‌رسند و از روی پله‌ها به پائین می‌غلتند و با عنایت الهی شفا پیدا می‌کنند.