بهار؛ نشانه‌ای از اعجاز آفرینش

بهار نگین فصل‌هاست. بهار را می‌توان یک مدرسه نامید که درس‌های فراوان دارد. باید از فروردین و اردیبهشت و خردادش آموخت. اما بهار به روایت قرآن آغشته به معنویت است.

قرآن، کتاب هدایت بهار را بهترین بهانه یادآوری «خداباوری» و «معادباوری» می‌داند و این فصل سبز را فرصتی برای انسان قرار داده تا بتواند خوشه‌های کمال و معرفت را از این اعجازِ آفرینش و خلقت شگفت‌انگیز آفریدگار بزرگ برچیند.

بهار از منظر قرآن مظهر رحمت، قدرت و حقانیت حق است و گواه حقیقت معاد، با این حال برکات فراوان دیگری هم از بهار بیان می‌کند.

کلام نورانی قرآن سراسر یادآوری و هدایت است اما بیشترین اشاره به فصل بهار در سوره‌های مبارکه روم، نحل و حج بیان شده است.

در این رستاخیز دوباره هستی، روح و جان را با کلام نور، آراسته کنیم و به بهار از منظر قرآن بنگریم.

1ـ و از آسمان آبی پر برکت فرستادیم و به وسیله آن باغ‌ها و دانه‌هایی را که درو می‌کنند رویاندیم و نخل‌های بلند قامت که میوه‌های متراکم دارند. همه این‌ها به منظور روزی دادن به بندگان است و به وسیله باران، زمین مرده را زنده کردیم. آری زنده شدن مردگان نیز همین گونه است.(ق/آیه ۹ تا ۱۱)

۲ـ او زنده را از مرده خارج می‌کند و مرده را از زنده و زمین را بعد از مرگ، حیات می‌بخشد و به همین شیوه در روز قیامت برانگیخته می‌شوید.(روم/آیه ۱۹)

۳ـ به آثار رحمت الهی بنگر که چگونه زمین را بعد از مردنش زنده می‌کند. آن کس(که زمین را زنده کرد) زنده کننده مردگان در قیامت است و او بر همه چیز تواناست. (روم/آیه ۵۰)

۴ـ و زمین را (در فصل زمستان) خشک و مرده می‌بینی، اما هنگامی که باران را بر او فرو می‌فرستیم به حرکت در می‌آید و نمو می‌کند و انواع گیاهان زیبا را می‌رویاند. این بدین خاطر است که بدانید خداوند حق است و مردگان را زنده می‌کند و بر هر چیز تواناست.(حج/آیات۵و۶)

۵ـ از آیات او این است که زمین خشک و خاضع می‌بینی، اما هنگامی که آب را می‌فرستیم به جنبش در می‌آید و نمو می‌کند، همان کس که آنرا زنده کرد، مردگان را نیز زنده می‌کند واو بر همه چیز تواناست.(فصلت/آیه ۳۹)

۶ـ خداوند آن کسی است که بادها را فرستاد تا ابرهایی را به حرکت درآورند، ما این ابرها را به سوی زمین مرده می‌رانیم و به وسیله آن زمین را بعد از مردنش زنده می‌کنیم. رستاخیز نیز همین گونه است.(فاطر/آیه ۹)

۷ـ او کسی است که بادها را پیشاپیش (باران) رحمتش می‌فرستد تا زمانی ابرها سنگینی بار را (بر دوش خود) حمل کنند در این هنگام آن‌ها را به سوی سرزمین‌های مرده می‌فرستیم و به وسیله آن(آب حیات بخش) نازل می‌کنیم و با آن هر گونه میوه ای(از خاک تیره) بیرون می‌آوریم، این گونه( که زمین‌های مرده را زنده کردیم) مردگان را در روز قیامت زنده می‌کنیم تا مگر متذکر شوید.(اعراف/آیه۵۷)

۸ـ خداوند از آسمان آبی فرستاد و زمین را بعد از آنکه مرده بود، حیات بخشید. در این نشانه روشنی است برای جمعیتی که گوش شنوا دارند.(نحل/آیه ۶۵)

۹ـ و نیز در آمد و شد شب و روز و رزقی که خداوند از آسمان نازل کرده و به وسیله آن زمین را بعد از مردنش حیات بخشیده و همچنین در وزش بادها نشانه‌های روشنی است برای گروهی که اهل تفکرند.(جاثیه/آیه ۵۰)

۱۰ـ و از آیات او این است که برق و رعد را به شما نشان می‌دهد که هم مایه ترس و هم امید شماست(ترس از صاعقه - امید به نزول باران) و از آسمان، آبی فرو می‌فرستد که زمین را بعد از مردن زنده می کند. در این نشانه‌هایی است برای گروهی که عقل و خرد خود را به کار می گیرند.(روم/آیه ۲۴)

۱۱ـ آیا ندیدی خداوند از آسمان، آبی فرستاد و زمین را سرسبز و خرم گرداند؟.(حج/آیه ۶۳)

۱۲ـ او کسی است که باران نافع را بعد از آنکه مایوس شدند نازل می‌کند و دامن رحمت خویش را می‌گستراند. و او ولی و حمید است.(شورا/آیه ۲۸)

به قلم زینب میرزاجانی