سلسله نشست‌های کارشناسی «۱۱ دقیقه با نهضت جنگل» برگزار شد

به گزارش ایکنا از گیلان، دومین جلسه از سلسله نشست‌های کارشناسی 11 دقیقه با نهضت جنگل، توسط معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی استان گیلان و با سخنرانی محمدتقی پوراحمد جکتاجی، روزنامه‌نگار و محقق تاریخ گیلان امروز ۱۱ دی‌ماه، در دفتر معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی استان برگزار شد.

پوراحمد جکتاجی طی این نشست در 11 دقیقه ضمن گرامیداشت یکصدمین سال شهادت رهبر نهضت جنگل و یاران پاکبازش، به تبیین فرازها و فرودهای روزنامه جنگل پرداخت و بیان کرد: روزنامه جنگل به تاریخ 20 خرداد 1296 یعنی در سومین سال از برپایی نهضت جنگل، آغاز به‌کار کرد و نهضت توانست از طریق آن، آرمان‌ها و نقطه‌نظرات ایدئولوژیکی خود را بازتاب دهد و در همین راستا در نخستین ستون از اولین صفحه و اولین شماره روزنامه، هدفنامه و مواضع نهضت جنگل شرح داده‌ شد.

محقق تاریخ گیلان بیان کرد: نهضت جنگل 7 سال به طول انجامید و روزنامه جنگل 4 سال فعالیت داشت و تا سال 1299 منتشر شد. البته در طی 4 سال فعالیت روزنامه، یک وقفه یکساله نیز اتفاق افتاد و همین وقفه موجب شد که روزنامه به‌طور منظم چاپ نشود. دلایلی که موجب ایجاد وقفه در فعالیت روزنامه می‌شد شامل جنگ، مهاجرت، راهپیمایی، تغییر مکان و همه اتفاقاتی بود که برای نهضت حادث می‌شد.

وی با بیان اینکه امکانات رسانه‌ای در آن زمان بسیار محدود بود، تصریح کرد: روزنامه جنگل در سال‌های اول و دوم در کسما چاپ می‌شد که محلی در عمق جنگل بود و امکانات چاپی نداشت. در نتیجه با ابزاری مثل چاپ سربی کار می‌کردند. همچنین به دلایلی که ذکر شد، گروه جنگل مجبور به جابجایی بودند و لذا چاپخانه ثابتی نداشتند.

این روزنامه‌نگار گیلان به بیان دوره‌های روزنامه جنگل پرداخت و گفت: در مجموع، این روزنامه در 40 شماره و طی دوره‌های مختلفی منتشر شد. 31 شماره آن طی دوره اول، 4 شماره در دوره دوم و 5 شماره در دوره سوم به چاپ رسید. محتوای این نشریه هم تابعی از حوادث آن زمان بود و عمدتاً حاوی مطالبی بود که حس آزادی‌خواهی و بیگانه‌ستیزی را در مردم نهادینه کند. در دوره سوم به رشت انتقال یافته و طی استقبال باشکوه مردم رشت از نهضت جنگل، توانستند از امکانات چاپی بهتری که در رشت بود بهره گیرند.

پوراحمد جکتاجی با اشاره به اینکه این نشریه در سال اول دنباله‌رو مشروطه بود، بیان کرد: در این روزنامه ضمن درج اخبار مرتبط با نهضت جنگل، گاهی نیز مسائل، حقوق بشر و قوانین اساسی کشورهای پیشرفته را نیز ترجمه می‌کردند و جهت ارتقا فکری جامعه به چاپ می‌رساندند.

وی افزود: در دوره‌ای از روزنامه، مدیریت آن به میرزاحسین‌خان کسمایی داده‌شد که فردی اهل شعر و ادبیات بود. در‎‌نتیجه صفحاتی از نشریه را هم به ادبیات اختصاص داده و اشعار با محتوای میهنی، به‌ویژه اشعار گیلکی را نیز در آن به چاپ رساند. در واقع می‌توان گفت این حرکت موجب بالندگی و رشد ادبیات گیلکی شد.