نقش معلمان در علاقه‎مندی دانش‌آموزان به قرآن

مریم بافکر، کارشناس زبان و ادبیات عرب و معلم قرآن مدارس و مؤسسات قرآنی با گرامیداشت روز دانش‌آموز، در گفت‌وگو با ایکنا از گیلان، گفت: معلمان و مربیان قرآن باید با مهارت و روش‌های مختلف، دانش‎آموزان را نسبت به قرآن علاقه‌مند کرده و در ایجاد و تقویت انس دانش‌آموزان با قرآن و یادگیری آن تأثیرگذار باشند.

وی بیان کرد: در درجه اول نوع برخورد و الفاظ مورد استفاده مربی بسیار حائز اهمیت است. حضور با ظاهری آراسته، استفاده از پوششی با رنگ‌های مناسب برای کودکان، چهره‌ای بشاش در رویارویی با دانش‌آموزان در کلاس‎های قرآن و مشارکت خود قرآن‌آموزان در معرفی و آموزش حروف و حرکات قرآنی از جمله مواردی است که می‌تواند در علاقه‌مندی دانش‌آموزان به کلاس قرآن مؤثر باشد.

این معلم قرآن یادآور شد: اهدای جوایز و هدایا به مناسبت‌های مختلف و اهمیت دادن به دانش‌آموزان با رویکرد قرآنی و در ابعاد مذهبی نی‌تواند راهی برای تعامل و صمیمیت بیشتر معلم و دانش‌آموز باشد.

وی افزود: تعامل مستمر با والدین و گفت‎وگو با آنها جهت همگام شدن با معلم در روش برخورد با دانش‌آموز نیز از جمله روش‌هایی است که می‌تواند به ایجاد روابط پایدار بین معلم و دانش‌آموز بیانجامد.

بافکر در پاسخ به این سؤال که با چه روش‌هایی می‌توان زمینه‌ تربیت دینی و پرورش شخصیت کودکان را بر اساس آموزه‌های قرآنی فراهم کرد، گفت: با بهره‌گیری از نمونه‌های جالب توجه داستان‌های قرآنی و انبیای الهی و مثال‌های مربوط به آن، در صورتی که در جای مناسب گفته شود، روش مناسبی برای تربیت دینی آنهاست. بهترین روش، علاقه‌مند کردن دانش‌آموزان به قرآن و مفاهیم عمیق آن است. دانش‌آموزان را باید به تدبر در قرآن تشویق کرد.

این معلم قرآن با اشاره به تأثیرات انس با قرآن در خصوصیات اخلاقی و رفتاری دانش‌آموزان، اظهار کرد: نفس علاقه به چیزی مطمئنا در اخلاق و روحیات فرد تأثیرگذار خواهد بود، حال وقتی دانش‌آموز را با نکات اخلاقی و اجتماعی قرآن در قالب داستان‌های قرآنی و تدبر در قرآن آشنا می‌کنیم، و این علاقه در حوزه مسائل قرآنی باشد، بالطبع تأثیرات آن نیز در همین زمینه بروز و ظهور پیدا خواد کرد. مثلا در برخورد با دیگران آموزه‌های خود را بروز می‌دهند و سعی در ترویج آن خواهند داشت. گاهی خود دانش‌آموز، معلمی برای بزرگترها خواهد شد.