سلوک آیت‌الله تسخیری در حل چالش‌های جهانی با قرآن / وحدت یک استراتژی است نه تاکتیک
حجت‌الاسلام اوحدی با بیان اینکه آیت‌الله تسخیری مسلط بر محورهای مهم اجتماعی قرآنی بود، اظهار کرد: ایشان حتی به اندیشه‌های عمیق و مفاهیم فنی قرآن به خوبی مسلّط بود و در اجتماعات و کنفرانس‌های بین‌المللی از قرآن الهام می‌گرفت؛ لذا منطقی بسیار قوی و مستدل داشت و در تمام چالش‌هایی که مخصوصاً بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به وجود آمد به کمک قرآن موفق بودند.
حجت‌الاسلام والمسلمین علی‌اصغر اوحدی، از همراهان و دوستان آیت‌الله محمدعلی تسخیری، در گفت‌وگو با ایکنا، به ارائه توضیحاتی درباره ابعاد شخصیتی آیت‌الله تسخیری پرداخت و بیان کرد: واقعاً وفات ایشان ضایعه‌ای بزرگ بود و خلئی ایجاد کرد که هیچ چیزی نمی‌تواند آن را پُر کند. ایشان شخصیتی جامع و قرآن سرلوحه تمام برنامه‌های زندگی‌شان بود و مفاهیم قرآنی را زنده نگاه می‌داشت.
وی افزود: آیت‌الله تسخیری شخصی مسلّط به بیان بلیغ و مسلّط به فرهنگ قرآنی بودند و شاید بیش از 30 سال بر روی تفسیر قطور قرآن و توضیح مختصر قرآن که چاپ هم شد کار کردند. ایشان می‌گفتند که من با قرآن زندگی می‌کنم و آنچه دارم از قرآن است و واقعاً هم همین‌طور بود.
مقابله با چالش‌ها با قرآن
وی با بیان اینکه آیت‌الله تسخیری مسلّط بر محورهای مهم اجتماعی قرآنی بودند، اظهار کرد: ایشان به خوبی بر اندیشه‌های عمیق و مفاهیم فنی قرآن مسلّط بودند و در اجتماعات و کنفرانس‌های بین‌المللی (که از جهت مشارکت در این اجتماعات نیز فرد بی‌نظیری بودند)، بیشتر از قرآن الهام می‌گرفتند؛ لذا منطقی بسیار قوی و مستدل داشتند و به ویژه در تمام چالش‌هایی که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به وجود آمد، به کمک قرآن موفق بودند. باید گفت توانستند در ستیز بین حق و باطل به وسیله قرآن پیروز باشند.
اوحدی در پاسخ به این پرسش که چگونه یک عالم شیعی که ارادت بسیاری به اهل بیت(ع) دارد، می‌تواند در حوزه تقریب این قدر بدرخشد و نقش‌آفرینی کند؟ گفت: اساساً مسئله وحدت بین مسلمانان واقعیتی است که در طول تاریخ اسلام سرلوحه کار مبلغان و حتی جزو اصول ثابت قرآنی بوده است. اگر ملاحظه کنید می‌بینید که حتی مراجع و فقهایی که برای دعوت به وحدت وارد شده‌اند، با مردم زندگی می‌کردند، آسیب‌ها را می‌شناختند و مسائل دشوار اجتماعی را درک می‌کردند و جایگاه وحدت را در عزت امت اسلامی می‌فهمیدند.
رصد چالش‌های فراروی جهان اسلام
وی تصریح کرد: در سیره مطهر ائمه اطهار(ع) و امام جعفر صادق(ع) می‌توان این رویه را مشاهده کرد که تمام پیروان مذاهب به ایشان احترام می‌گذاشتند. رؤسای مذاهب دینی با اینکه می‌دانستند ایشان شیعه و مروج تشیع و مذهب جعفری است، پای درس ایشان حاضر می‌شدند و علی‌رغم این مسائل پای درس ایشان با کمال میل و افتخار حاضر می‌شدند.
اوحدی با تأکید بر اینکه مسئله وحدت یک اصل قرآنی است، اظهار کرد: هرکس به اصل وحدت تمسک کند، طبیعتاً یک دستور اجتماعی اسلام را در زندگی و در مسیر مجاهدت‌ها و دعوت فی سبیل الله اجرا کرده است. مرحوم آیت‌الله تسخیری مانند بسیاری از مصلحان دیگر در جامعه زندگی و مشکلات اجتماعی را درک می‌کرد و چالش‌های فراروی جهان اسلام را می‌دید و نقش وحدت امت اسلامی را درک می‌کرد.
وی افزود: وحدت یکی از مبانی‌ای است که حضرت امام خمینی(ره) از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی بر آن تأکید داشتند و به آن دعوت و توصیه می‌کردند. تا جایی که هفته وحدت را نامگذاری کردند. مقام معظم رهبری هم این روش را داشته‌اند و کنفرانس‌های وحدت مورد تأیید ایشان است و مؤسس مجمع‌التقریب هستند و ایده تقریب را اجرا کردند.
وحدت یک استراتژی است نه تاکتیک
اوحدی گفت: همچنین فقهای مصلحی در جامعه زندگی می‌کردند که مواضع وحدت‌آفرینی داشته‌اند. وحدت اسلامی یک استراتژی و واقعیت و اصل است، نه اینکه تاکتیک باشد. ما آیات صریحی درباره دعوت به وحدت داریم و اینکه تفرقه چه پیامدهای برای امت اسلامی می‌تواند داشته باشد. همه اینها زندگی کردن با قرآن است.
وی تصریح کرد: در سلوک آیت‌الله تسخیری قرآن متبلور بود و در سرلوحه کار این فقیه مجاهد فقید چنین چیزی وجود داشت. ایشان شخصیتی جامع، ادیب، فصیح، فقیه، اسلام‌شناس و جامعه‌شناس بودند. از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در اغلب کنفرانس‌ها به عنوان نماینده ایران حضور می‌یافتند و به همین دلیل در دنیا چهره شناخته‌شده‌ای بودند. حتی پیروان ادیان الهی هم به ایشان احترام می‌گذاشتند.
اوحدی بیان کرد: بنابراین ایشان نماینده مقتدری بودند و شناخته شدنشان در دنیا به خاطر همان حضور ارزشمندشان در این کنفرانس‌ها بود. موضع‌گیری‌های ایشان معمولاً مورد تأیید قرار می‌گرفت. چند سال قبل در مصر کنفرانسی برگزار شد که غربی‌ها می‌خواستند یک امر ضداخلاقی را راجع‌به بانوان تصویب کنند، اما این علامه منطقی را به کار بردند که مسیحی‌های حاضر در آن کنفرانس با ایشان همنوا شدند و آن قطعنامه تصویب نشد؛ لذا امور بنیادی را با موفقیت انجام دادند.
انتهای پیام
