اساتید بنام، خروجی جلساتی بودند که یک ریال بودجه دولتی نداشت/ طرح‌ها را درست ارائه دهیم؛ خیّرین مشتاقند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، عباس سلیمی، خادم‌القرآن و پیشکسوت قرآنی کشور طی سخنانی در مرکز دارالقرآن تسنیم خطاب به قرآن‌آموزان با بیان اینکه متأسفانه اکثر نوجوانان و نونهالان قرآن‌آموز قدر و قیمت و ارزش خود را نمی‌دانند، اظهار کرد: برای اینکه این جایگاه و منزلت برای قرآن‌آموزان روشن بشود به کلامی گهربار از امیرمؤمنان علی(ع) اشاره می‌کنم که فرمودند: گاهی خداوند بزرگ تصمیم می‌گیرد تا به خاطر گناه فراوانی که مردم در روی زمین انجام می‌دهند، همه آنان را درهم شکند و با نزول عذاب ریشه‌کن کند، اما آنگاه که می‌بیند نوجوانان برای آموزش قرآن به سوی مکاتب می‌شتابند و جوانان برای اقامه نماز به سوی مساجد می‌روند به احترام آنان عذاب را به تأخیر می‌اندازد.
وی ادامه داد: در ادامه این فرمایش آمده است که اگر نبود حرمت پیران سالخورده و رکوع‌کنندگانی که در برابر خدا سر تعظیم و خضوع فرو می‌آورند و نبود معصومیت و بی‌گناهی حیواناتی که در دشت و صحرا می‌چرند، خداوند به واسطه گناهانی که در روی زمین انجام می‌شود، انسان‌ها را مانند برگ‌های خشک پائیزی درهم می‌کوبید. نوجوانان و جوانان قرآن‌آموز آنقدر نزد خداوند متعال احترام و آبرو دارند که به خاطر آبرو و پاکی ایشان خداوند از افراد گنهکار می‌گذرد و به همین دلیل است که این بزرگواران باید قدر خود را بدانند.
سلیمی در رابطه با جایگاه اساتید و مربیان قرآن که آموزگاران سخن خدا و معلمان کلام خدا هستند با بیان اینکه این بزرگواران مشمول دعای پیامبر اکرم(ص) هستند، افزود: پیامبر(ص) معلمان قرآن را دعا می‌کند و سپس، می‌فرماید که همه مخلوقات زمین معلمان قرآن را دعا می‌کنند. «مُعَلِّمَ القُرآنِ وَ مُتَعَلَّمُهُ یَستَغفِرُ لَهُ کُلُّ شَی ءٍ حَتَّی الحُوتُ فِی البَحر»، حتی ماهیان در قعر امواج دریاها و اقیانوس‌ها معلمان قرآن را دعا می‌کنند و نبی اکرم(ص) در ادامه بیان مبارکشان می‌فرمایند: «خَیرُکُم مَن تَعَلَّمَ القُرآنَ وَ عَلَّمَه؛ بهترین شما امت کسی است که قرآن را بیاموزد و به دیگران نیز آموزش دهد». اگر همه نقدینگی بانک‌های جهان را به عنوان حق‌التدریس به معلمان قرآن بدهند و ایشان از این امر راضی باشند، حتما ضرر کرده‌اند، چون ثروت و عزت حقیقی نزد خداست و کسی غیر از خدا نمی‌تواند اجر و مزد معلم قرآن را به او بدهد.
پیشکسوت قرآنی کشور تصریح کرد: آنقدر معلمی قرآن، مهم است که اولین معلم قرآن خداست. در آغاز سوره مبارکه الرحمن مشاهده می‌کنیم که می‌فرماید «الرَّحْمَنُ/ عَلَّمَ الْقُرْآنَ/ خَلَقَ الْإِنْسَان/ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ» حکیم فرزانه و مفسر ارجمند آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی می‌فرمایند اگر رسم و قواعد رعایت ادبیات باشد، آیات نباید اینگونه چینش داشته باشد و باید به یک ترتیب به اصطلاح منطقی گفته می‌شد «الرَّحْمَنُ/ خَلَقَ الْإِنْسَان/ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ/ عَلَّمَ الْقُرْآنَ» یعنی خداوند اول انسان را آفرید بیان را به او تعلیم داد و سپس، قرآن را به او آموخت. چرا خداوند قبل از خلقت انسان می‌فرماید «الرَّحْمَنُ/ عَلَّمَ الْقُرْآنَ» و آموزش قرآن را بر خلقت انسان و سخن گفتن و موجودیت او مقدم می‌شمارد؟ چرا که همه این‌ها نشانه عظمت و بزرگی جایگاه قرآن است. تمام کسانی که در زمینه آموزش قرآن کوتاهی می‌کنند، در حقیقت با هستی و خوشبختی خود بازی می‌کنند. امام صادق(ع) می‌فرماید: «یَنْبَغِی لِلْمُؤْمِنِ أَنْ لَا یَمُوتَ حَتَّی یَتَعَلَّمَ الْقُرْآنَ أَوْ یَکُونَ فِی تَعْلِیمِهِ؛ شایشته است که انسان مؤمن نمیرد مگر اینکه قرآن را فراگرفته باشد یا در راه آموزش قرآن باشد و مرگ او در رسد». کار معلمان قرآن کاری خدایی است و آنقدر جایگاه آنان والاست که امیر مؤمنان علی(ع) می فرماید: «من علم رجلاً آية من كتاب الله فهو مولاه؛ اگر کسی به دیگر قرآن تعلیم دهد، مولای اوست».
سلیمی در ادامه در رابطه با جایگاه پدران و مادران قرآن‌آموز نیز با اشاره به روایتی از حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص) که فرمود: «آن کسی که به فرزند خود تعلیم قرآن دهد، در روز قیامت در حالی در صحرای محشر حضور پیدا می‌کند که خداوند تاج مرصع و جواهرنشانی بر سر آن‌ها نهاده به گونه‌ای که دیگران به این مقام و عظمت غبطه می‌خورند»، بیان کرد: تمامی پدران و مادران، قیامت پاسخگوی امانت‌های الهی و فرزندان خود هستند. پدرانی که براساس بیان پیامبر اکرم(ص) یکی از سه وظیفه اصلی ایشان در قبال فرزند، بحث آموزش قرآن است، باید در این زمینه اقدام کنند. به نظر بنده این سه طبقه یعنی قرآن‌آموزان، اساتید و اولیاء اصلی‌ترین ارکان جامعه مخاطب دارالقرآن تسنیم هستند.
پیشکسوت قرآنی کشور در بخش دوم سخنان خود با بیان اینکه تفاوت ما با سایر مخلوقات و موجودات اعم از فرشتگان، حیوانات، گیاهان، جمادات و مجردات، بحث اندیشه و تعقل است، به تعبیری از امیرالمؤمنین علی(ع) که می‌فرمایند «رَحِمَ اللّهُ اِمْرَاً عَلِمَ مِن أینَ وَفی أینَ وَ إلی أینَ؛ خدا رحمت کسی را که بیندیشد و دریابد که از کجا آمده، در کجا به سر می‌برد و به کجا خواهد رفت»، اشاره کرد و افزود: این فرمایشات به ما نشان می‌دهد که باید جایگاه خود را بشناسیم. نونهالان عزیزی که در پای درس قرآن حضور پیدا کردند، می‌دانند که وقتی آفرینش آغاز شد، شیطان بزرگی به نام ابلیس اعلام دشمنی با خدا و انسان کرد و در حقیقت به موجب آیات مندرج در سوره مبارکه اعراف «وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ»، نزد آدم و حوا(ع) سوگند یاد کرد که من خیرخواه شما هستم و با این حربه آنان را فریفت و بر سر آنان آنچه که می‌دانیم آورد و کاری کرد که آنان از درگاه الهی و بهشت رانده شدند.
وی اظهار کرد: آیت‌الله العظمی جوادی آملی در تبیین این آیات قرآنی می‌فرمایند شیطان (ابلیس) با پدر و مادر ما آن‌گونه سخن گفت و به اصطلاح از راه نصیحت وارد شد. همه قرآن‌آموزان نیز باید بدانند اکثر کسانی که در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی به اصطلاح برای خیرخواهی و نصیحت جوانان ما قدم به میدان می‌گذارند، از بستگان و فرزندان همان شیطان و همان ابلیس هستند و الّا در فضای مجازی کانال‌هایی تحت عنوان قرآن‌ستیزی و ناخداباوران درست نمی‌کردند و نباید فرزندان عزیزما فریب بخورند. استاد می‌فرمایند اما شیطان در مورد من و شما اینگونه صحبت نکرده، بلکه با زبان تهدید و گستاخی و جسارت تمام به خداوند متعال عرضه داشته «فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ؛ به عزت و جلال تو سوگند همه بندگان تو را از راه به درخواهم کرد، مگر کسانی که بر فراز قله اخلاص و بندگی ایستاده باشند».
سلیمی ادامه داد: تهدید دوم شیطان را می‌توان در فرمایش پیامبر اکرم(ص) مشاهده کرد که می‌فرمایند «إنَّ الشيطانَ يَجري مِنِ ابنِ آدمَ مَجريَ الدَّم؛ شیطان مانند خون در رگ‌های فرزندان آدم جریان دارد». بنده چندین سال در فکر این مطلب بودم که با توجه به این تهدیدی که در قرآن آمده و ابلیس ما را تهدید کرده و با توجه به این نگرانی که در بیان پیامبر اسلام(ص) وجود دارد، راه برون‌رفت و نجات چیست؟ تا اینکه این فرمایش حضرت امام صادق(ع) به داد ما رسید و متوجه شدیم راه نجات در این جریان آفرینش و شکست توطئه‌های ابلیس و همه شیاطین، توجه به این فرمایش نورانی است که فرمودند: «مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ وَ هُوَ شَابٌّ مُؤْمِنٌ اخْتَلَطَ الْقُرْآنُ بِدَمِهِ وَ لَحْمِهِ؛ هر جوان مؤمنی که قرآن بخواهد، قرآن با گوشت و خون او را در می‌آمیزد». وقتی نور قرآن و حق در جان یک جوان و نوجوان جای گیرد، هرگز در دل این جوان جایی برای شیطان و شیاطین باقی نخواهد ماند. برای همین است که باید قرآن بخوانیم و برای این امر است که پیامبر و حضرت امیر(ع) فرمودند: «إِنَّ الَّذِي لَيْسَ فِي جَوْفِهِ شَيْءٌ مِنَ القُرْآنِ كَالبَيْتِ الخَرِبِ؛ آن کسی که در وجودش بهره‌ای از قرآن وجود ندارد، مانند خانه رو به ویرانی و فروپاشی است که هر لحظه فرو می‌ریزد». برای اینکه گرفتار این موارد نشویم و شیطان را خلع سلاح کنیم، باید قرآن یاد بگیریم.
پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه با اشاره به کاهش بودجه قرآنی و بحث‌های فراوانی که در این زمینه صورت گرفته است، با بیان اینکه در این زمینه باید منصفانه قضاوت کنیم، تصریح کرد: اولا که بحث بودجه قرآنی تنها در اختیار مجلس نیست. بنده نمی‌خواهم بگویم که تمام مقررات و ضوابطی که از مجلس ما خارج می‌شود، صد در صد بی عیب است، خیر! حتی ممکن است در مواردی نیز انتقاداتی مطرح شود اما در این رابطه همه این امکانات در دست مجلس نیست. از سوی دیگر بر اساس شنیده‌هایی که منابع موثق به این حقیر گفته‌اند، درست است که مجلس بودجه قرآنی را کاهش داده و ما نیز تقاضایمان افزایش بودجه قرآنی است اما به موازات آن بودجه‌های دستگاهای قرآنی را افزایش داده یعنی به بودجه هرکدام از وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و نهادها که سال قبل داده می‌شد، اضافه کرده است و اگر همان بودجه‌ای را که اضافه کرده بر روی بودجه کلی قرآن می‌گذاشت، چیزی از آن کم نمی‌شد که البته باید اشاره کرد که آیا به این صورت مشکلات ما حل می‌شد؟ باید عرض کنم که خیر! چون مشکلات ما تنها مربوط به این مورد نیست.
سلیمی افزود: در اینکه حاکمیت، دولت و مجلس وظیفه دارند از همه حرکات و اقدامات فرهنگی به‌ویژه اقدامات قرآنی حمایت و پشتیبانی کنند، ذره‌ای تردید به خود راه نمی‌دهیم و باید این کار را که جزء مطالبات جامعه قرآنی نیز است، انجام دهند. اکنون نیز به خاطر اهمیتی که این مسئله دارد، تقاضای افزایش بودجه را داریم. اگر عزیزان ما در مجلس شورای اسلامی بودجه مسائل قرآنی و فرهنگی کشور را در اولویت یک قرار دهند، که اکنون در اولویت یک قرار ندارد، ما شاهد حضور صدها هزار نفر جوان به عنوان مجرم و تبهکار در زندان‌ها نیستیم.
وی گفت: اینکه در روایات می‌خوانیم که امام می‌فرمایند: خیّرین و ثروتمندان جامعه اگر قبل از مردن در راه خدا انفاق نکنند و اگر این پول را در راه حلال خرج نکنند، چند برابر آن را در راه حرام هزینه خواهند کرد. معلوم است که حاکمیت و دولت و مجلس باید بودجه‌های قرآنی را افزایش دهند، اما همه حرف این نیست و دو رکن دیگر نیز مطرح است که جامعه قرآنی نباید از آن غفلت کند. رکن بعدی این است که آیا همین مقدار بودجه‌ای که به مؤسسات قرآنی و خانه‌های قرآنی و .. می‌دهند، با رعایت اصول اقتصاد مقاومتی که همان صرفه‌جویی اقتصادی مورد تأیید قرآن است و با پرهیز از کارهای غیر ضروری و جلوگیری از تشریفات زائد مدیریت اقتصادی می‌شود؟ ما باید با همین داشته‌هایمان برنامه‌ها را مدیریت کنیم.
پیشکسوت قرآنی کشور ادامه داد: امروز شرایط اقتصادی کشور به دلایل مختلف مطلوب نیست که اولین دلیل آن وجود شیطان بزرگ آمریکا، اسرائیل و استکبار است. میلیاردها دلار از اموال این ملت بزگوار توسط این دزدان بین‌المللی بلوکه شده است و تمام راه‌های اقتصادی را برای فعالیت مردم بسته‌اند که البته فقط این نیست و همه موضوع تقصیر آمریکا و اسرائیل نیست. بخش دیگر این مشکلات توسط اختلاص‌گران و دزدان بیت‌المال انجام می‌شود. به اعتقاد ما در بسیاری از همایش‌‌هایی که بعضی از آن‌ها هیچ خاصیتی برای کشور ندارد، می‌توان با صرفه‌جویی بخشی از این پول‌ها را برای مصارف قرآنی اختصاص داد. اگر این صرفه‌جویی‌ها صورت گیرد، بسیاری از مشکلات کار رفع خواهد شد. آخرین رکن این قضیه نیز این است که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی یک ریال بودجه حمایتی قرآنی از طرف دولت وجود نداشت یعنی نه تنها وجود نداشت، بلکه دولت دشمن قرآن نیز بود اما تمام اساتید بنام و همه حائزان رتبه‌های بین‌المللی، همگی خروجی‌های همان جلساتی هستند که یک ریال بودجه حمایتی دولتی نداشتند. یعنی حتما باید بودجه دولت باشد تا ما کار قرآنی کنیم؟ ما خود باید برنامه‌ریزی کنیم؛ چراکه کم نیستند بانیان و خیّرانی که اگر ما به ایشان کارنامه درستی ارائه کنیم، هر کدام قدمی برای قرآن برمی‌دارند.
سلیمی در ادامه اظهار کرد: روزی یک عرب بیابانی خدمت پیامبر اسلام(ص) رسید و به ایشان عرضه کرد «یا رسول الله(ص)، از آنچه که خدا به تو تعلیم داده به من بیاموز و پیامبر(ص) نیز به یکی از اصحاب می‌فرماید که به او قرآن یاد بده و آن معلم محترم قرآن این عرب بیابانی را به صحرا می‌برد و برای آموزش به او آیات سوره مبارکه زلزال را بیان می‌کند که در پایان قرائت آیات این سوره مبارکه، عرب بیابانی از صحابه پیامبر(ص) می‌پرسد که آیا این آیاتی که تلاوت می‌کنی راست است و حقیقت دارد؟ معلم قرآن به او گفت بله! و چه کسی از خداوند متعال راستگوتر است؟ عرب بیابانی به صحابه گفت کافی است و راه خود را گرفت و رفت. صحابه نزد پیامبر(ص) آمد و ماجرا را تعریف کرد که در این زمان پیامبر(ص) لبخندی حاکی از رضایت زده و فرمودند او در حالی بازگشت که در دین فقیه شد». تکلیف مدیر و معلم عزیز قرآنی این است که بعد از پرداختن به کارهای مربوط به صوت و لحن و حفظ و ... باور قرآنی را در فرزندان ما ایجاد کند به طوریکه قرآن‌آموزان بیاموزند که نباید تا پایان عمر دروغ بگویند و یا لقمه حرام بخورند. کربلایی کاظم ساروقی حافظ کل قرآن که یک شبه به این موهبت الهی دست پیدا کرد، نه کلاس قرآن رفته بود و نه آموزش دیده بود، بلکه این موهبت الهی تنها برای این امر نصیب او شد که در طول زندگی خود حرام نخورد.
پیشکسوت قرآنی کشور در پایان سخنان خود تصریح کرد: مدیران و مربیان قرآن بدانند که کار و عمل قرآنی ایشان بی‌پاسخ نخواهد ماند؛ چراکه خداوند متعال خود در جای‌جای قرآن کریم وعده داده است که «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ»، «إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا» و ... که ما اگر این امر را باور کردیم، روزی خواهد رسید که همگان توسعه فراوان برنامه‌ها و فعالیت‌های قرآنی را مشاهده خواهند کرد.