محمد رسائلی، بازیگر و کارگردان تئاتر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: موضوع سیره فاطمی و زندگی حضرت فاطمه زهرا(س) همیشه به عنوان یکی از موضوعات مورد توجه در عرصه تولیدات نمایشی دینی و مناسبتی قلمداد شده و گروههای نمایشی مذهبیکار هرساله در ایام فاطمیه با تولید آثار نمایشی، سعی در ادای دین هنرهای نمایشی به این برهه از تاریخ اسلام و شخصیت این بانوی بزرگوار داشته و دارند.
وی ادامه داد: ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) نیز زمان مناسب و نسبتاً طولانی است که بتوان از ماهها قبل برای تولید آثار نمایشی پیرامون این موضوع مهم دینی برنامهریزی جامعی بهعمل آورد، این زمان معمولاً سالهای گذشته مورد توجه کانون تئاتر دینی و گروههای نمایشی که دغدغه پرداختن به آثار نمایشی دینی را دارند، قرار میگرفت اما در سالهای اخیر کمتر شاهد رویکرد مؤثر نمایشی در پرداختن به این موضوع بودهایم.
رسائلی تصریح کرد: دلیل اصلی این امر اعتبارات کمی است که دستگاه اجرایی فرهنگ و هنر در دولت به امر تولید آثار نمایشی با موضوع و مضامین دینی و ارزشی اختصاص میدهد چرا که همواره با کسری بودجه مواجه بوده و لذا درصد غالب بودجههای منظور شده به این حوزه، صرف برنامههای جاری و اصلی اداره کل هنرهای نمایشی ارشاد میشود که از جمله مهمترین آنها برگزاری هر ساله جشنواره «تئاتر فجر» است.
این بازیگر و کارگردان تئاتر در ادامه گفت: این امر زمانی قوت میگیرد و به طور کلی اذهان را به سمت خود منحرف میسازد تا جایی که تولیدات نمایشی با موضوعات دینی و مناسبتی به حاشیه رانده میشود که شاهد هستیم همانند سال جاری ایام فاطمیه با ایام بزرگداشت دهه فجر مصادف میشود و لذا اولویت برنامهریزیها برگزاری مؤثر و آبرومند جشنواره «تئاتر فجر» است و نتیجه اینکه همچون امسال با معطوف شدن همهچیز در حوزه مدیریت امور نمایشی و همچنین فعالیت گروههای نمایشی به موضوع دهه فجر و جشنوارههای فجر، پرداختن به تولیدات نمایشی دینی و مناسبتی را در درجه دوم اولویت قرار میدهد.
رسائلی در پایان گفت: به نظر میرسد که باید در حوزه مدیریت هنرهای نمایشی، ساز و کار سیاستگذاری و اجرایی مناسب و کارآمدتری را مواجه بود و اینگونه نباشد که جریانات مؤثر در عرصه تولیدات نمایشی تحت تأثیر برخی رویدادها قرار گیرند که به این واسطه از سوی مسئولان نسبت به اولویتبندی آنها تصمیماتی اتخاذ شود که یکی به محاق فراموشی رود، اگر کانون تئاتر دینی برنامهریزی جامعی در حوزه تولیدات نمایشی دینی داشته باشد در زمان خاص خود شاهد تولید و اجرای نمایش خواهیم بود و اینگونه نیست که بروز رویدادی همچون «تئاتر فجر» آن را تحتالشعاع خود قرار دهد.