حسین(ع)؛ کشته اشک‌های روان
حجتالاسلام محمدعلی مروّجی طبسی، مدرس مرکز تخصصی تفسیر ائمه اطهار(ع)، در یادداشتی به تبیین سه معنا درباره تعبیر «حسین (ع) کشته اشک‌های روان» است پرداخت.
به گزارش ایکنا، متن یادداشت حجتالاسلام والمسلمین محمدعلی مروّجی طبسی، به شرح زیر است:
در احادیث بسیاری با سندهای معتبر و تعابیر گوناگون، از پنج معصوم(ع) _رسول‌خدا، امیرالمؤمنین، امام‌حسین، امام‌صادق و امام‌عسکری(علیهم‌السلام)_ نقل شده که امام‌حسین(ع) کشته اشک(های) روان است (قتیل‌العبرة، قتیل‌العبرات) اینکه این عبارت که در زیارت اربعین هم وجود دارد (السلام علی اسیرالکربات و قتیل‌العبرات) به چه معناست؟
می‌توان با توجه به برخی قرینه‌ها، سه مضمون زیبا و پرمغز از آن برداشت کرد:
1. کشته‌شدن امام‌حسین(ع) برای آن است که اشک‌ها روان و دل‌های خردمندان به سوی شخصیت و نهضت سیدالشهدا(ع) متمایل شود. بی‌تردید آنچه قیام‌حسینی(ع) را تا به امروز سرزنده و جاودان نگاه داشته، برخورداری از عقلانیت، و صحنه‌های عاطفی و احساس‌برانگیز است. البته این هرگز به معنای انحصار هدف نیست. بلکه «جاری‌شدن اشک» که زنگارها را از قلب می‌زداید و عواطف انسانی را پرورش می‌دهد، یکی از اهداف حماسه و شهادت آن حضرت(ع) است.
2. کشته‌شدن سیدالشهداء(ع) گریه‌آور است. زیرا حادثه کربلا آینه تمام نمای درگیری دو جبهه «حقّ ستمدیده» و «باطل ستمگر»، و سرشار از صفحات غم‌بار و اندوهناک است. مطالعه هر صفحه از رویدادهای عاشورا، سبب جاری‌شدن اشک بر گونه هر انسان آزاده و منصف و عدالت‌خواه می‌شود.
3. کشته‌شدن اباعبدالله(ع) در روز عاشورا و زمین کربلا، همراه با اشک و غم و آه و فغان بود و چه اشک و آهی جان‌سوزتر از گریه‌های امام‌سجاد(ع) و حضرت‌زینب(س) در لحظه‌های وداع با بهترین جوانان بهشتی و مشاهده جنایات وحشیانه سربازان بنی‌امیه به بدن مطهر امام‌حسین(ع)؟
در مجموع می‌توان همه این معانی را مقصود از عبارت «حسین(ع) کشته اشک‌های روان» دانست و این نکته را یادآور شد که ارتباط قلبی و عاطفی با شهید مظلوم کربلا امام‌حسین(ع) وجدان‌های خفته را در برابر ظلم بیدار می‌کند و موجب همراهی و اتصال با مکتب و نهضت حسینی(ع) برای رهایی از بندگی مستکبران و ستمگران می‌شود.
انتهای پیام
