فاطمه قلی پور، روانشناس در گفت وگو با ایکنا از گیلان، با اشاره به راهکارهای ایجاد صمیمت بین والدین با فرزندان به ویژه فرزند دختر، اظهار کرد: دختران به عنوان فرزند خانواده باید بتوانند یک پنجره ارتباطی به سمت والدین خود باز کنند و اجازه بدهند پدر و مادر افکار و احساست و شخصیت درونی آنان را ببینند.
وی با بیان اینکه فرزندان به ویژه دختران باید بتوانند خواسته های روحی و جسمی خودشان را نزد والدین مطرح کنند، گفت: فرزندان باید بدانند که با بیان خواسته ها و نشان دادن درون روانی خویش مورد قضاوت و سرزنش و حتی طرد پدر و مادر قرار نمی گیرند.
این روانشناس، برقراری ارتباط صمیمی بین والدین و فرزندان در دوره نوجوانی و جوانی را در گرو سال های اولیه زندگی فرزندان دانست و اضافه کرد: والدین باید از زمان تولد نوزاد او را مورد حمایت روحی و عاطفی خویش قرار دهند و لذا اگر فرزندان این کانال ارتباطی را در کودکی تجربه کرده باشند، در دوران بلوغ و جوانی نیز می توانند آن را نشان دهند.
قلی پور، احترام متقابل بین فرزندان و والدین را یکی از پیش نیازهای صمیمیت دانست و خاطرنشان کرد: والدین باید برای احساسات و تفکرات و خواسته های فرزندان خود ارزش قائل باشند و زمانی که فرزندان اقدام به ابراز خود می کنند، آنها را بپذیرند. از طرفی، فرزندان نیز باید در بیان احساسات و ابراز درونیات خود جایگاه پدر و مادر را در نظر بگیرند.
وی باز بودن پنجره ارتباطی بین والدین و فرزندان را زمینه ساز آرامش در خانواده دانست و عنوان کرد: صمیمی بودن به معنی نادیده گرفتن ساختار و سلسله مراتب در خانواده نیست، زیرا هر خانواده به چهار طبقه شامل بزرگان یعنی پدربزرگ و مادربزرگ، زن و شوهر، والدین و فرزندان تقسیم می شود و نباید تداخل طبقات ایجاد شود.
این روانشناس، با بیان اینکه پدر و مادر باید فضایی را در خانواده ایجاد کنند تا فرزندان به ویژه دختران از دنیای درون خودشان حرف بزنند، گفت: اگر فضای خانواده به گونه ای باشد که پنجره ارتباطی فرزندان به سمت پدر و مادر باز نشود، فرزندان یک دیوار جایگزین آن می کنند، اما این پنجره ارتباطی به سمت دیگران باز می شود.
قلی پور، گرایش برخی از نوجوانان و جوانان به فضاهای حقیقی و مجازی بیرون از خانواده را نشان دهنده وجود نداشتن پنجره ارتباطی با والدین دانست و تصریح کرد: در این سنین دختران و پسران به دنبال شنیده شدن هستند و لذا حرف ها و تفکرات و احساسات و خواسته های خودشان را نزد دیگران که ممکن است اهداف خاصی داشته باشند، بازگو می کنند و نقطه آغاز بسیاری از مشکلات و آسیب های اجتماعی آغاز می شود.
وی مشکلات هیجانی، رفتاری، ارتباطی و روان شناختی مانند خشم و عصبانیت و غم و افسردگی و اعتیاد و... را ناشی از باز شدن پنجره ارتباطی به سمت غیر از والدین دانست و یادآور شد: نخستین گام برای اینکه والدین آن صمیمیت و ارتباط را با فرزندان خود داشته باشند، شنونده بودن است، زیرا فرزندان از حرف زدن والدین و شنیده نشدن خودشان خسته هستند.
این روانشناس، از والدین خواست در صورت مغایر بودن طرز فکر فرزندان درباره مذهب و پوشش و ارتباط با جنس مخالف و تحصیل و شغل و پول و... با ارزش های آنان وحشت نکنند و افزود: فرزندان در این مرحله تنها درونیات و تفکرات خودشان را به زبان می آورند و اگر برخورد بد صورت بگیرد، صمیمت از بین می رود.
وی همچنین از والدین خواست عزت نفس و احترام و عشق و آرامش را به فرزندان خود هدیه دهند و بیان کرد: اگر فرزندان نتوانند درون روانی و شخصیتی خودشان را به والدین نشان دهند، عقاید و افکار خود را در جای دیگری مطرح کرده و هدایت درست را دریافت نمی کنند.
انتهای پیام