پیروان حسین(ع) باید حسین‌گونه باشند

به گزارش ایکنا از چهارمحال‌وبختیاری، شهید مولایی در سال 1345 در یک خانواده عشایری در روستای شیخ‌علیخان کوهرنگ متولد شد و دوران کودکی را در دامان پدر و مادر مهربان سپری کرد. در سال 1353 به دبستان رفت و پس از پایان دوره دبستان، در سال 58 تحصیلاتش را در مدرسه راهنمایی شبانه‌روزی منصور کوهی در شهرکرد و دور از پدر و مادر ادامه داد.

بعد از تعطیلی مدارس به فعالیت‌های فرهنگی تبلیغی خود در بین عشایر و مبارزه سرسختانه با رسوم و سنت‌های غلط به جامانده از رژیم پهلوی مشغول می‌شد. با شروع جنگ تحمیلی تصمیم گرفت به جبهه‌ اعزام شود اما به علت کمی سن از پذیرش او خودداری می‌کردند.

شهید مولایی در سال 61 در هنرستان کشاورزی دکتر شریعتی شهرکرد و در رشته کشاورزی عمومی مشغول به تحصیل شد و در همان سال مجدداً تصمیم گرفت وارد جبهه شود.

علی‌رغم مخالفت‌ها، چون زیارت کربلا و قصد یاری رساندن به یاران اباعبدالله (ع) را در سر داشت، تصمیم گرفت بعد از ثبت‌نام در جهاد سازندگی استان به جنوب اعزام شود. در سال 63 در درگیری با کمله و دمکرات در منطقه کامیاران سنندج از ناحیه پا مجروح شد و پس از بهبودی به جبهه بازگشت و در عملیات‌های مختلفی شرکت کرد.

در عملیات کربلای 5 در شلمچه، بعد از حمله و پیشروی به سوی دشمن در حین تثبیت خط پدافندی از طرف فرمانده مأموریت یافته بود که در کمین چند متری خط پدافندی برود و از پیشروی دشمن جلوگیری کند که توسط دشمن بعثی به شهادت رسید.

وصیت‌نامه شهید مولایی

«خدایا مرا از سپاه خود قرار ده، زیرا سپاه تو پیروزند؛ مرا از حزب خود بگردان زیرا حزب تو رستگارند؛ و مرا از دوستان خود قرار ده زیرا دوستان تو نه بیمی بر آنهاست و نه اندوهگین می‌شوند.

غرض از اینکه دست به قلم و کاغذ برده‌ام و مطالبی را می‌نویسم، این است که هر مسلمانی باید همیشه وقت وصیت‌نامه‌اش آماده باشد و هدفم از شرکت در جهاد راه خدا، چیزی جز رضای حق تعالی نبوده است، بر طبق دستور خداوند که در قرآن می‌فرماید: « وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ».

امت مسلمان، حرکت و انقلاب امام حسین(ع) را در نظر بگیرید و به خاطر بیاورید که برای چه بوده است. مگر به خاطر احیای حق و دین خدا نبوده است؟ مگر برای دفع ظلم ظالم از سر مظلومین نبوده است؟ مگر هدف دیگری به غیر از نشر و گسترش دین اسلام داشته است؟ پس پیروان حسین(ع) باید حسین‌گونه باشند، هیچوقت در برابر ظلم تسلیم نشوند، همچنان که امام حسین(ع) و یارانش در راه خدا جنگیدند و همگی هم شهید شدند.

اگر کسی شماها را سرزنش‌های ناروا می‌کند، گوش فرا ندهید که خداوند از آن‌ها بازخواست خواهد نمود و این سختی را در راه خدا تحمل نمایید و همیشه به وظایف دینی خود عمل کنید. هیچگاه در عبادت خداوند کوتاهی نکنید و بدانید که هر کسی خدا با او باشد، احتیاج به کس دیگری ندارد.

اما از شما می‌خواهم که از سر تقصیرات بسیار زیاد بنده بگذرید و زحمتتان را حلال نمایید و خواهران و برادرانم را در زیر سایه اسلام پرورش دهید.

و در پایان از همه کسانی که مرا می‌شناسند معذرت می‌خواهم و از دوستان و خویشان می‌خواهم اگر اشتباهی از بنده دیده‌اند، به بزرگواری خودشان ببخشند.

والسلام
رحم‌خدا مولایی»