مذاکره ابزار نفوذ آمریکا برای تقابل‌گرایی استراتژیک با ایران است
کانون خبرنگاران نبأ: کارشناس مسائل سیاسی در نشست «بصیرت سیاسی» در حسینیه شهدای گمنام شهرک شهید محلاتی گفت: ماهیت راهبرد کاخ سفید در ارتباط با مؤلفه‌های قدرت ملی ایران تا قبل از دوره جدید مذاکرات نوعی استراتژی سلبی فعال بود که آمریکایی‌ها از رهگذر آن در صدد کنترل و مهار منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری قدرت ملی از بیرون بودند.
به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، جلسه «بصیرت سیاسی» صبح امروز 12 آبان‌ماه با سخنرانی «حسن امینی»، کارشناس مسائل سیاسی در حسینیه شهدای گمنام شهرک شهید محلاتی برگزار شد.
در این مراسم که مسئولان و کارکنان مؤسسه شهرک شهید محلاتی حضور داشتند، امینی با ذکر فرازی از فرمایشات ولی امر مسلمین حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، درارتباط با مسأله نفوذ همراه بابرجام که می‌تواند خطراتی متوجه آینده ایران اسلامی کند، گفت: شما ملاحظه کنید معظم‌له می‌فرمایند «نفوذ دشمن یکی از تهدیدهای بزرگ برای کشور است، نقشه دشمن، عمدتا بر دو پایه استوار است؛ یکی عبارتست از ایجاد اختلاف، دوم عبارتست از نفوذ؛ مذاکره بهانه است، مذاکره وسیله‌ای است برای نفوذ، مذاکره وسیله‌ای برای تحمیل خواست آنهاست؛ لذا باعنایت به این رهنمودها و رمزگشایی سناریوی آمریکا پس از برجام، این فرض تأیید می‌شود که برجام یک فرصت طلایی و یک نقطه عطف راهبردی برای استراتژیست‌های کاخ سفید به حساب می‌آید که سیاست‌ها و برنامه‌های اجرای دکترین تغییر نظام جمهوری اسلامی را باز طراحی کنند و با یک مهندسی جدید فضای گفتمانی متفاوت با گذشته را در دستور کار قرار دهند.
وی در ادامه افزود: ماهیت راهبرد کاخ سفید در ارتباط با مؤلفه‌های قدرت ملی ایران تا قبل از دوره جدید مذاکرات نوعی استراتژی سلبی فعال بود که آمریکایی‌ها از رهگذر آن در صدد کنترل و مهار منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری قدرت ملی از بیرون بودند اما زمانی که این استراتژی دچار بن بست استراتژیک شد و شرایط صحنه واقعیت دیگری را نشان داد، مسأله دیگری به دولت مردان آمریکایی دیکته کرد و آن ضرورت بازنگری در استراتژی‌ها و سیاست‌های تقابل‌گرایانه برای تغییر رفتار و تغییر ساختار نظام است.
امینی اظهار کرد: خروجی اتاق‌های فکری آمریکا اتخاذ سیاست تعاملی سلبی ـ ایجابی برای تقابل‌گرایی استراتژیک با جمهوری اسلامی ایران بود؛ این شیفت پارادایمی در جهت دکترین تغییر است؛ نوعی الگوی تهاجمی استراتژیک هوشمند از طریق راهبرد تعامل برای براندازی را پیگیری می‌کند.
این کارشناس مسائل سیاسی تأکید کرد: هسته مرکزی و ضرباهنگ استراتژی تعامل برای تقابل‌گرایی راهبردی، نفوذ است و نفوذ شکلی ظریف و نامریی از قدرت است که توانایی تغییر رفتار و ساختار کشور هدف را بدون اجبار دارد که نقطه کانونی آن چیره شدن و تسلط است یعنی در یک سو رابطه قدرت‌طلبی و در سوی دیگر تسلیم شدن وجود دارد.
امینی خاطرنشان کرد: بنابراین نفوذ مکانیسمی برای اثرگذاری و تحمیل اراده از طریق شکل‌دهی به ترجیحات کشور هدف است که نه تنها با مخالفتی مواجه نمی‌شود بلکه با استقبال کشور هدف و نوعی قدردانی همراه است؛ برای این منظور سناریوهای مختلفی در دستور کار قرار می‌گیرد که در دو سطح داخلی و منطقه‌ای در ابعاد سیاسی، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی و اجتماعی قابل ارزیابی است.
محسن شکرنابی
