به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، محمد عبدالمعروف عبدالمحسن الخولی، استاد زبان فارسی دانشکده اىبیات دانشگاه «قناة السویس» استان «اسماعیله» مصر شب گذشته، 15 تیر، ضمن سخنانی در مراسم افتتاحیه بخش بینالملل نمایشگاه قرآن کریم ضمن بیان این مطلب گفت: بدون شک قرآن کریم هدایتی برای همه مردم است و همه عالمیان را خطاب قرار داده و در آیه 28 سوره سبأ «وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا کَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ»(و ما تو را جز [به سمت] بشارتگر و هشداردهنده براى تمام مردم نفرستادیم، لیکن بیشتر مردم نمىدانند) به این مسئله اشاره شده است.
وی افزود: بنا بر آیه 2 سوره یوسف «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لَّعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ: ما آن را قرآنى عربى نازل کردیم باشد که بیندیشید» نیز قرآن به زبان عربی نازل شده و از گذشته تاکنون ضروری بوده است که به زبانهای زنده دنیا ترجمه شود تا پیام آن به همه جهانیان برسد.
الخولی یکی از دلایل اعجاز قرآن کریم را تحدّی دانست و گفت: خداوند در آیه 88 سوره اسراء میفرماید: «قُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَن یَأْتُواْ بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لاَ یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ کَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا»(بگو اگر انس و جن گردهم آیند تا نظیر این قرآن را بیاورند مانند آن را نخواهند آورد هر چند برخى از آنها پشتیبان برخى [دیگر] باشند» این آیه نشان میدهد که عربها با وجود این که زبانشان عربی(زبان قرآن) است و آیات قرآن را میفهمند، اما از آوردن کلامی مانند قرآن چه از نظر محتویات و احکام و چه جنبه لفظی همچون معانی، بیان، بدیع و صرف و نحو ناتوان ماندهاند.
وی با بیان این که در آیه 22 سوره روم: «وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَأَلْوَانِکُمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّلْعَالِمِینَ: و از نشانههاى [قدرت] او آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف زبانهاى شما و رنگهاى شماست قطعا در این [امر نیز] براى دانشوران نشانههایى است» بر اختلاف بشر در رنگ و زبان تأکید شده است، گفت: اگر به نخستین ترجمههای قرآن در صدر اسلام نگاهی بیاندازیم میبینیم که زمانی که رسول گرامی اسلام(ص) نامهای برای هرقل (هرکول) پادشاه روم نوشت، هرقل برای اطلاع از متن نامه، مترجمان را احضار کرد تا آن را ترجمه کنند، برای این کار اول کلمات قرآن به زبان رومی ترجمه شد، سپس جملات و در نهایت معنای آیه به صورت اجمالی اعلام شد و این در واقع همان شیوه ترجمه آیات قرآن در صدر اسلام بود، خسروپرویز، پادشاه ایران و مقوقس بزرگ قبطیهای مصر نیز نامه پیامبر(ص) را این گونه ترجمه کردند.
استاد زبان فارسی دانشگاه قناة السویس تصریح کرد: مفسران عرب و عجم نیز در شرح آیات قرآن کریم از چنین شیوهای بهرهمند شدهاند و ترجمه در واقع راهی برای نشر معانی و مفاهیم قرآن در میان ملتهای دیگر بوده است و بدین شکل با ترجمه قرآن به زبانهای مختلف، مفاهیم و آموزههای این کتاب مقدس در اندونزی، چین، اروپا و آمریکا منتشر شد.
الخولی در پایان با اشاره به آیه 196 سوره شعرا: «وَإِنَّهُ لَفِی زُبُرِ الْأَوَّلِینَ: و [وصف] آن در کتابهاى پیشینیان آمده است» قرآن کریم را ترجمان ادیان دانست و گفت: این بدین معنی است که کتابهای ادیان مختلف که غیرعربی است، امر و نهیها، دستورات، اخلاق و داستانهایی دارد که خداوند متعال از طریق پیامبراننش به زبان اقوام مختلف برای آنان ابلاغ کرده است و خداوند بعدها این مباحث را با افزودن آیات و دستوراتی که هدفش اصلاح امت تا روز قیامت بود، بر نبی مکرم اسلام(ص) نازل کرد.